Przypadłość

[Dawid Rt]

Głębokie noce są wierzchołkiem świata
święty spokój i dar jedności
jesteś bardziej naga a ja bardziej
chory na przypadłość
na którą nie ma lekarstwa – i
to jest sprawiedliwe

patrzysz w źrenice
jedynie zasłaniasz sobą okna
mówiąc że nie ma takiego świtu
który by je obudził
(z twoich ust pada wyrok)

zaślepionego karmisz

[krzysztof marek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

podoba mi się. taki klimat "pomyślenia".
niemniej koniec: za dużo "sz"... może inaczej troszkę.
na przykład:

"namaszczenie i obmycie
zaślepionego nakarmić"

oczywiście to moje widzimisię ;)
pozdrawiam Dawidzie.

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

podoba mi się. taki klimat "pomyślenia".
niemniej koniec: za dużo "sz"... może inaczej troszkę.
na przykład:

"namaszczenie i obmycie
zaślepionego nakarmić"

oczywiście to moje widzimisię ;)
pozdrawiam Dawidzie.

Dzięki Krzysztof, dobra wskazówka i słuszna uwaga, biorę i zmieniam ;)
Pozdrawiam

[Biała Lokomotywa]

Niezłe, klimacik że hej. Podoba mi się, bez bujania:) Sorry, że znowu nie powiem dlaczego, wolę nadal odbierać go intuicyjnie. Pozdrawiam:)

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Spoko, jeszcze pewnie pozmieniam, bo mi się wiersz nie trzyma kupy, ale dzięki Loko ;)

[Anna_Para]

Szczerze powiem, że już się trzyma. Jestem już któryś raz, i już mam ochotę się pod nim odezwać.
Podoba mi się metaforyka i "materia" wyznania. To naprawdę dobry tekst.
Pozdrawiam cieplutko,
Para:)

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeszcze go pomęczę w wolnym czasie ;)
Dzięki Aniu. Pozdrawiam