Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ktoś rozpędził drzewa
w kilkurzędowy parkan

wycierasz
ślady na oknie
i skaczesz po sztachetach
budząc uśmiech

więc tu mieszkasz
w czuprynie olbrzyma
zniknięcie to plotki

pomacham aż biały ekran
zamknie las
na wstecznym biegu

teraz
nie ma cię bardziej

-----------------------------
nie wiem jaki tytuł

wiesz dokąd poszły sny
które uwalniają
miękkie galopady

siedzą w Koziej Wólce
na barowych krzesłach
zasupłane w papierki

myślą że krawędź lasu
otacza świat
a przystanek to ruiny zamku

drogi Jamesie
kiedy uprowadzisz
dla mnie
podchmielone elfy

__________________________

druga wersja

ty wiesz dokąd pomknął sen
który uwalnia
miękkie galopady

siedzi w Koziej Wólce
na barowym krześle
zasupłany w melancholię

myśli że krawędź lasu
otacza świat
a przystanek to ruiny zamku

drogi Jamesie
kiedy uprowadzisz
dla mnie
podchmielone elfy

_____________________

projekcja

ty wiesz dokąd pomknął sen
który uwalnia
miękkie galopady

siedzi w prowincjonalnym barze
splątany melancholią

myśli że krawędź lasu
otacza świat
a przystanek to ruiny zamku

drogi Jamesie
kiedy uprowadzisz
dla mnie
podchmielonego elfa

Opublikowano

Wreszcie wiersz na bliski Ci temat, Pojeździe miły! Żarcik! Czwarta strofka burzy mi moją wizję. Ze słomianej, pachnącej strzechy wystaje "wyjechany" kochanek, widziany z daleka bardzo...może tylko przez ten ekran, ale wolę go za parkanem (najlepszy kawałek wiersza!). Znowu sobie pogadałam, ale zawsze mnie jakimś obrazkiem narzucającym się sprowokujesz. No to pa. E.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-break To taki paradoks.  To co kiedyś przeszkadzało, przestało ...   Pozdrawiam serdecznie 
    • @huzarcDziękuję :) Wiesz, to przedziwne uczucie, że najpierw prosisz o coś takiego, żeby tego nie było, żeby się tylko nie stało. A po pewnym czasie, prosisz o to, żeby koniecznie, żeby szybciej przyszło, to czego nie chciałam.  I to nie było działanie farmakologiczne, tzw. "głupiego Jasia", bo to dostaje każdy przed operacją. To było dużo wcześniej. Ale z daleka, wygląda tak, jakby człowiek nie wiedział sam, czego chce.
    • w galaktyce spiralnej        wirujesz myśli dostrzegam oczy jak gwiazdy            mgławica rozwiewa włosy wiatr słoneczny nie nachalnie         pieści twoje ciało w sukience z grawitacji           strunami zatrzymuje                czarna dziura czasoprzestrzeń zakrzywia     horyzont zdarzeń        nie wiem gdzie cię szukać w ciemnej materii kosmosu    punkt dostrzegam pulsuje     czasem zakrzywia   przestrzeń           wielki bum cię odradza      nagle znowu razem zjednoczeni   ponad szybkością     w supernowym błysku losu  roztańczymy cały kosmos               poza niemożliwości  uczuć zdarzeń        a ja szepcę kwantem światła     tyś jedyna osobliwość tyś wszechświatem            moich marzeń
    • @Wochen To porządkowanie bólu słowami jest odważne. Bo czasem, gdy wszystko się miesza i rozpada, właśnie takie krótkie nazwy uczuć potrafią pomóc nam stanąć na nogi.
    • @tie-break To bardzo piękny, mądry i cicho wzruszający wiersz. Czytając go, ma się wrażenie, jakbyśmy zaglądali komuś do chwili przed rozpoczęciem życia od nowa.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...