Niedokończona książka

[makowiec]

Wnet przeszkliły się me oczy
Głos załamał, oddech przyśpieszył
Poniekąd z niczyjej winy,ale boli
Łzy ciurkiem skapywały do kałamarza

Wypływając niczym gęsta lawa
Wprost z wulkanu na biel kartki
Strasznie brudząc ten papier
Jak błędy nasze życie

A kiedy rozłożyłem czysty arkusz
Dobrałem koszulę idealnie wyprasowaną
Próbując wykrzesać resztki wigoru z pióra
Dość starego, ono pękło mocno krwawiąc

Smutny, zacząłem odczuwać animozje
Stos problemów nie ułatwiał mi sprawy
Ukojeniem był ogień w mym kominku
Hipnotyzował mnie poczciwiec

Wyobraziłem sobie mitycznego Syzyfa,
Którego postać miała moją twarz
Cały czas zaczynałem od początku
Leżałem głową w ziemi, czułem się przytłoczony

I nagle idąc śladem komiksowych postaci
Nade mną w chmurce zaświeciła się lampka
Będąc głową w chmurach
Postanowiłem nigdy się nie poddawać...