Cisza

[Melancthe MENczarka]

uwielbiam słuchać szeptu
samotnej brzozy

obejmować jej pień swymi
ramionami
czuć energię

wokół cisza
a dusze wypełnia
pieśń zniszczenia

[WiJa]

Ale mnie znów zaskoczyłaś, ale też siła Twoich wierszy jest w zaskakiwaniu odbiorcy. A zaskoczyłaś mnie, tak liryzmem, jak i jeszcze bardziej zakończeniem wiersza, czyli puentą. Ale też właśnie na tym „to” [to – czyli pojęcie, za/w którym kryje się kilka znaczeń, a nie tylko wiersz, czy twórczość] polega, że człowiek wszystkiego się spodziewa, tylko nie tego, co go spotyka. Zresztą na takie zakończenie wiersza może wpaść (pozwolić sobie) chyba tylko wiedźma czy czarownica. Ale jak to dobrze jest, że ludzie mają różne spojrzenie na różne rzeczy, choć przecież na jeden świat . I to jest właśnie (acz między innymi) piękne i cenne. Pozdrawiam

[Joanna_Janina]

Zgadzam się z poprzednikiem. Początek lekki, dalsza cześć także. Ostatni wers jakby całkiem z innej planety. Zaskoczył mnie bardzo. I to jest najlepsze w twojej twórczości: umiesz zadziwiać :)

Pozdrawiam cieplutko
Janina