Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

stereogram


Rekomendowane odpowiedzi

oboje mamy takie miejsce
nie do wyjawienia
przez sen z obcymi
przemilczane

widzimy je tak samo
wyraźnie złączeni w jesieni
odważnym przebiśniegiem
zuchwałością malin
bez strachu przed zimą
zbieramy chrust
porzucony przez podglądaczy

nikt nie wchodzi
do naszego stereogramu,
poza drzewami

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Do niedzieli nie miałam pojęcia o ich istnieniu. Nauczyłam się na nie patrzeć na dwa sposoby: za ekranem i ze skupieniem zezującym - wyciągać przestrzeń przed ekran. Niesamowita frajda :)
I tak mi się zamarzył idealny obrazek: nie najmłodsi ludzie złączeni wiosnami i latami, którzy wystarczają sobie nawzajem. Dziękuję za miły komentarz, Lokomotywko, i pozdrawiam :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Do niedzieli nie miałam pojęcia o ich istnieniu. Nauczyłam się na nie patrzeć na dwa sposoby: za ekranem i ze skupieniem zezującym - wyciągać przestrzeń przed ekran. Niesamowita frajda :)
I tak mi się zamarzył idealny obrazek: nie najmłodsi ludzie złączeni wiosnami i latami, którzy wystarczają sobie nawzajem. Dziękuję za miły komentarz, Lokomotywko, i pozdrawiam :)
Pierwszy stereogram to będzie najmniej dziesięć lat wstecz, albo i więcej, pamiętam dobrze wrażenie zbliżone do odkrycia największej tajemnicy:) Teraz oczywiście już nie - wtedy był w magazynie GW, w gąszczu zielonych kropek siedziała wielka żaba, której szukałam i szukałam... Zez też niezły sposób, dobrze że mi nie został:)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...