Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czy między wagonikami nie wiem. ;)
Chodziło o środek lokomocji np. metro, pociąg itp.
Nie precyzowałem, bo nie to jest istotne.
Reklama?
Raczej ku przestrodze.

„zgrabne to-to”

Jesteś pewna? :)
Jeśli tak to dziękuję.
Pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czy między wagonikami nie wiem. ;)
Chodziło o środek lokomocji np. metro, pociąg itp.
Nie precyzowałem, bo nie to jest istotne.
Reklama?
Raczej ku przestrodze.

„zgrabne to-to”

Jesteś pewna? :)
Jeśli tak to dziękuję.
Pozdrawiam:)

nie to nie
:(
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czy między wagonikami nie wiem. ;)
Chodziło o środek lokomocji np. metro, pociąg itp.
Nie precyzowałem, bo nie to jest istotne.
Reklama?
Raczej ku przestrodze.

„zgrabne to-to”

Jesteś pewna? :)
Jeśli tak to dziękuję.
Pozdrawiam:)

nie to nie
:(

Ale złośnica:)
No już się nie dąsaj.
Wiesz, że Cię lubię.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wersy faktycznie łatwe, bo i takie miały być.
Jak doskonale wiesz, to nie jest klasyczny wiersz, tylko coś pomiędzy miniaturką a fraszką.
Nacisk jest na przesłanie.

Co do:
„nic nowego
już o tym trąbili”


:)))))
Szczerze mówiąc, prawie o wszystkim już trąbili.
O tym, o czym Ty piszesz też.
Tyle, że jedni robili to lepiej inni gorzej. Tak to już jest.
I jeszcze jedno:
sądząc po smutnych statystykach - o tym temacie nigdy dość trąbienia. :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj Leo.
To prawda - bez ryzyka nie ma życia.
Jednak nie zawsze należy ryzykować. Czasem koszt jest zbyt wysoki.

„Rozsądna fraszka - nie tylko na ptaszka:)”

Dobre:)))
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wersja AI.    Utkana z siniaków, idę jak ktoś, kto zapomniał, że kiedyś tańczył.   Kolana pamiętają kamienie, dłonie – ciężar bez imienia.   W świecie, gdzie blizny nie pasują do sonetów, próbuję wymyślić lekkość:   czy to gest? czy krzyk? czy może pozwolenie, by ziemia mnie chwilę niosła?
    • Jakże doceniam chwile spokoju, które mnie czasem łapią za gardło, bo dla mnie spokój jest wart zachodu, jakby wartościa był nieprzemijalną. Wzrusza mnie kiedy spokój dotyka łagodną dłonią ramienia duszy. Codzienność w niebie się wtedy mieni. Nic więcej nie chcę - pancerz się kruszy.   XxxxX     Spokój czasem dusi mnie ciszą, a wtedy wiem – warto żyć dla tego ciężaru.   Gdy dotyka ramienia duszy i codzienność mieni się jak szkło w słońcu, pancerz pęka  
    • Fajne jak duchy przeszłości. 
    • widzisz te oczy i czytasz jak przydaje intuicja się nie myli - tak, to ona   wiesz dlaczego cię mdli i unosi - tak nie czułeś żadnej więc pożądasz   t e g o   języka   wchodzi w ciebie od nowa   oblepia rozpychając naskórek rośniesz i bez dotyku  gotowy   tęskniłeś   zwinnie  dobiera maskowanie sprawdza jak - przereagujesz (?)   lecz rozpoznasz zmętniałą aurę - skręca się i wycofuje   liczysz pętle i zapominasz o prostych   ***   ja? chyba umiałabym zważyć (mówią, że wszystko można     jeśli w imię miłości)   lecz kiedy powtarza bierz mnie wypalona z kiepem w dłoni od środka podeszła żółcią - odrzucam   współczucie   w źrenicach toczy się czysta przegrana kroku nie może zrobić w a r u j e   tam, gdzie wystarczą słowa wierzysz, że mogą być - doczekanym cudem   pod koniec drży krztusząc się płaczem   "jedyne co chciałam   ja...ciebie naprawdę"   przechodzi, a za nią echo domawia:   przez dni i noce na służbie   będziesz mi nieustannie i nawet chwili nie dojdziesz   *** tylko czy jeszcze rozumiesz?    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...