Nokturn

[Melancthe MENczarka]

Chodź...
podążaj za mym głosem.
Pozwól uprowadzić się
w doskonałość nocy...

Gdzie księżyc spaceruje
pośród konarów
drzew,
a pieśń zniszczenia
przeplata się z płaczem starej
wierzby.

Odejdź...
w nieznane, gdzie
piekielne motyle szepczą
o końcu świata...

[Joanna_Janina]

Poczułam magnetyzm nocy. Najpierw przyciąganie w piękność, tajemniczość, a później odpychanie w nieznane, dalekie i straszne. Wolę to pierwsze :) Twój nokturn pokazuje dwa oblicza nocy. Mnie osobiście bardzo się podoba. Nastrój wypośrodkowany przewija się przez wiersz i daje uspokojenie czytającemu.
Pozdrawiam

Janina

[Zdzisław_Chciwiec]

:))) znam lepszy dowcip od Twojego motto :))) = " Zdenerwowana kobieta biega po plaży z synkiem. W końcu zwraca się do dziecka:
- Błagam, przypomnij sobie, w którym miejscu byłeś, gdy zacząłeś zakopywać tatusia " .....no niezgorsze z Ciebie wahadło , sądząc po wierszu i motto :)))) pozdro Z :))))

[Judyt]

jak dla mnie do zmiany puenta i forma wiersza J. serdecznie