O dwudziestej pierwszej dwanaście

[stupidity]

Krzycz!
W taką ciszę nikt tego nie usłyszy.
Płacz!
Tu tak niewiele się liczy.
Słowa.
Tak głośne lecz samotne,
niczym krople
wylane za rzeczy ulotne.
Wyraz,
zbyt zwykły by piękno opisać.
Łza,
a wokół Niej cisza i cisza.
Serce samotne

[Marek Konarski]

Wydziwianie z zapisem graficznym, to pierwsza oznaka niewiary w to co się pisze. Słowa zamiast "mówić", stroją miny. Zupełny brak pomysłu na wiersz, to zwykła, nie sklejona myślą wyliczanka słów, które wydają się autorowi superekstrapoetyckie. Wyliczanka poprowadzona w monotonnym, bardzo zasmarkanym i jęczącym tonie, pozbawiona jakiegokolwiek kontekstu - kto ? co ? gdzie ? dlaczego ?
Proponuję przed pisaniem, poświęcić trochę czasu na lektury.

[Marek_Dziekan]

A ja rozumieć! Krzyk w samotni absolutnie do mnie docierający.

[Marek Konarski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak alarm samochodowy ;)