Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Szkatuła delikatnych śladów

Leokadia_Koryncka
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Leokadia_Koryncka

Leokadia_Koryncka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

w moim domu gdzie ścieżki wydeptane
jest piec otwarty popiół się w nim gnieździ
światło zrzuciło stuletnią koszulę
i nagie trwożnie garbi ściany sieni

kwiaty jabłoni wiśni tudzież śliwek
rosną z poduszek zwieszonych na płocie
co jawą jest co snem nikt nie wie
gdy indor grzebie ziemię kura gulgocze

jest tam jeszcze stara okiennica
w mech zanurzona powietrze i blaski
co sucho trzeszczy w pełnym słońcu
na strunach smyczy pamięć na zatrzaski

H.Lecter

H.Lecter

Opublikowano
Opublikowano

Tytuł do zmiany, nie powinien być streszczeniem treści wiersza. Potrójne "i", zbędne.
Uroczy wiersz z frazą, która pozostanie mi w pamięci :

jest piec otwarty popiół się w nim gnieździ
i światło zdjęło swą starą koszulę
i nagie trwożne garbi ściany sieni

:)

dawniejbezet

dawniejbezet

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jak już napisano - plastycznie i nastrojowo.
Mnie jednak martwią niektóre frazy, ot, choćby ewidentnie niepotrzebna inwersja (rosną z poduszek!). Powtórka "i" łatwa do wyeliminowania, tam (przed "światło") nawet logicznie jakiś przysłówek lepiej pasuje. Gorzej z zaimkiem "swą", który robi za wypełniacz wersu. Może zamiast powtarzać dwa przymiotniki - zmienić drugi na przysłówek? (i nagie trwożnie?). Ostatnia zwrotka wydaje mi się najgorsza - nawet współbrzmienia końcówek rozjechały się. Dwa ostatnie wersy schodzą z 11-zgłoskowca do 9 sylab, gubi się średniówka, rytm...
Dodatkowo: jak okiennica zanurzona w mech (nie obrośnięta, a więc leżąca nisko na glebie), może wisieć NAD dziurawcem?

Nie jestem rygorystą-zamordystą, ale konsekwencja jest przejawem formy, ta z kolei przekłada się na muzykę, a ta czytelnika... etc. etc.
pozdrawiam
PS. A pierwszy wers wiersza jest 10-tka!
Leokadia_Koryncka

Leokadia_Koryncka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



P.Lecter; tytułu (przynajmniej na razie ) nie zmienię.
Nie widzę tu takiej opcji. Zgadzam się z sugestią,
że powinien być bardziej tajemniczy.
Widac, nie mam pomysłu na dobre tytuły:))

Zbędne "i" usunełam.
Dziękuję za poświęcony czas, i zapamietanie paru wersów,
jeśli poważnie...:))
Leokadia_Koryncka

Leokadia_Koryncka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jak już napisano - plastycznie i nastrojowo.
Mnie jednak martwią niektóre frazy, ot, choćby ewidentnie niepotrzebna inwersja (rosną z poduszek!). Powtórka "i" łatwa do wyeliminowania, tam (przed "światło") nawet logicznie jakiś przysłówek lepiej pasuje. Gorzej z zaimkiem "swą", który robi za wypełniacz wersu. Może zamiast powtarzać dwa przymiotniki - zmienić drugi na przysłówek? (i nagie trwożnie?). Ostatnia zwrotka wydaje mi się najgorsza - nawet współbrzmienia końcówek rozjechały się. Dwa ostatnie wersy schodzą z 11-zgłoskowca do 9 sylab, gubi się średniówka, rytm...
Dodatkowo: jak okiennica zanurzona w mech (nie obrośnięta, a więc leżąca nisko na glebie), może wisieć NAD dziurawcem?

Nie jestem rygorystą-zamordystą, ale konsekwencja jest przejawem formy, ta z kolei przekłada się na muzykę, a ta czytelnika... etc. etc.
pozdrawiam
PS. A pierwszy wers wiersza jest 10-tka!

Dawniej; no jest jak piszesz...
Trochę podłubałam, resztę zostawiam na wolniejszą chwilkę.
Wnusia mi się urodziła, troszkę pomagam córce, a przy tym wszystkim radośnie mi:))
Szczęście wymówiło moje imię.
Napisałam - w mech zanurzona, bo solidnie mchem obrośnięta, ale nie glebuje.
Dziękuję za cenne wskazówki:))

Pozdrawiam ...
egzegeta

egzegeta

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Leokadio,
co stało się z pierwszym wersem,
zmieniłaś i nadal jest 10-tka,
zostawiłbym tak jak poprzednio, a deptane
zmieniłbym na - wydeptane:


w moim domu gdzie ścieżki wydeptane

i wtedy będzie 11-zgłoskowiec.
Pozdrawiam
Leokadia_Koryncka

Leokadia_Koryncka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Leokadio,
co stało się z pierwszym wersem,
zmieniłaś i nadal jest 10-tka,
zostawiłbym tak jak poprzednio, a deptane
zmieniłbym na - wydeptane:


w moim domu gdzie ścieżki wydeptane

i wtedy będzie 11-zgłoskowiec.
Pozdrawiam

egzegeto;przepraszam, ale dostałam kociokwiku:)
z przczyn ode mnie niezależnych, aczkolwiek tak podgrzewających emocje,
że znowu spaściłam:))
Dziękuję za kolejne przyprowadzenie mnie do porządku:)

Pozdrawiam...
Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ładne :-) Pozbyłbym się drugiej strofy bo odstaje od zewnętrznych. Choćby dlatego,
że są w nich abstrakcyjne: "światło zdjęło spłowiałą koszulę", czy
"okiennica trzeszcząca w plamie słońca" (swoją drogą trochę niekonsekwentne: trzask wobec czegoś tłustego?)
Tymczasem druga strofa opiera się na oczywistościach:" kura grzebie ziemię indor gulgocze".
Ewentualnie może spróbować zamienić powyższe rekwizyty obrazowania rolami?


kwiaty jabłoni wiśni oraz śliwek -----> "oraz" do wymiany
z poduszek zwieszonych na płocie
co jest jawą co snem nikt nie wie
gdy kura gulgocze indor grzebie ziemię


Pozdrawiam.
Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jacięeeeeeeeeee:))
dzięki B. - złapałam...:))

pięknie pozdrawiam
Ale teraz uciekło znaczenie "blaknięcia" powłoczek w słońcu,
które czytałem mniej więcej tak:

wiatr zrywa kwiaty jabłoni i wiśni
z poduszek zwieszonych na płocie

Czyli: wzorzyste powłoczki z każdym dniem bladły tam na słońcu,
aż zostały już tylko w PeeLce.
Leokadia_Koryncka

Leokadia_Koryncka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ładne :-) Pozbyłbym się drugiej strofy bo odstaje od zewnętrznych. Choćby dlatego,
że są w nich abstrakcyjne: "światło zdjęło spłowiałą koszulę", czy
"okiennica trzeszcząca w plamie słońca" (swoją drogą trochę niekonsekwentne: trzask wobec czegoś tłustego?)
Tymczasem druga strofa opiera się na oczywistościach:" kura grzebie ziemię indor gulgocze".
Ewentualnie może spróbować zamienić powyższe rekwizyty obrazowania rolami?


kwiaty jabłoni wiśni oraz śliwek -----> "oraz" do wymiany
z poduszek zwieszonych na płocie
co jest jawą co snem nikt nie wie
gdy kura gulgocze indor grzebie ziemię


Pozdrawiam.

Boski; wiem, ze wiesz, i chcesz, aby było dobrze.
Po wszystkich przystawkach, zostawiam ostatecznie wersję jw.
Pieknie dziękuję za poświęcony mi czas i swoją propozycję, z której w większości skorzystałam.

Pozdrawiam...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Marek.zak1
      i basta

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Bardzo sympatycznie, a zmagania z własnymi wierszami, bo nie chcą się podporządkować, znamy wszyscy. Pozdrawiam. 
    • Migrena
      Siódme Niebo

      Przez Migrena · Opublikowano

      Idziemy. Las jeszcze śpi, ale już czuje nasz oddech - gałązki pochylają się nad nami jak anioły, które chciałyby dotknąć tego ciepła między naszymi dłońmi. Mech pod stopami jest miękki jak skóra snu, jak cienka warstwa marzenia, która ugina się pod nami, zapamiętując każdy krok, każde drżenie, każde zbliżenie ramion. Trzymam Twoją dłoń - delikatną, drżącą, pełną ukrytych iskier - i czuję, jak pulsuje w niej światło, jakby Twój puls chciał wejść w równy rytm z moim. Opowiadam Ci bajki : o drzewie, co marzyło o gwiazdach, o rzece, która nosi na plecach całe niebo, o wilkach uczących noc oddychać śpiewem. A Ty śmiejesz się - tym swoim dziewczęcym  śmiechem, co rozświetla ciemność, dotyka mojej szyi jak ciepły powiew - i wtedy wiem, że każda opowieść jest o nas, choć ani jedno słowo nie wypowiada naszych imion. I nagle wiem - wystarczy jeden Twój dotyk, ten najcichszy, by we mnie rozświetlić całe niebo - takie, które drży w rytmie Twojego oddechu. A potem - pojawia się siódme niebo. Nie nad nami, lecz tu, w przestrzeni pomiędzy, gdzie Twoje palce wtapiają się w moje, gdzie nasze oddechy stają się jednym cichym płomieniem, którego nie gasi nawet chłód lasu. Idziemy dalej, po mchu, co pamięta nas lepiej niż czas; po świetle, które łapie się Twoich włosów jak rozgrzane złote nici; po ciszy, która owija nas jak miękka chusta, nie pytając, dokąd zmierzamy. A las, ten stary, wierny las, szepcze za nami: - wróćcie. Bo jeszcze nie wszystkie drżenia opowiedzieliście sobie dotykiem.                      
    • violetta
      Bling bling iluminacja

      Przez violetta · Opublikowano

      @Laura Alszerpodrywa dziewczyny:)
    • Laura Alszer
      Bling bling iluminacja

      Przez Laura Alszer · Opublikowano

      @violetta sugerujesz, że Migrena to agent 007? ;) 
    • Alicja_Wysocka
      i basta

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Kwiatuszek

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Kwiatek dla Kwiatka :)   A wiesz, dwóch gości rozmawia, na temat tego, co powiedzieć kobiecie, dając jej kwiatka. - Jak to co?  Zwyczajnie,  - Kwiatek dla kwiatka.  Ale akurat przydarzyło się pudełko czekoladek więc... - Pudło dla pudła, powiedział. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...