Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jak niewiele pragnę


Rekomendowane odpowiedzi

żeby grały znów piszczałki wierzb,
niebo zimne spłonęło szkarłatem,
niemożebnie śmiał się każdy wiersz,
podła jesień nazwała się latem,

zwykła jabłoń rodziła złote,
miodne chleby cudem Hesperydy,
bierz mnie w siebie, co będzie potem?
śpiew omdlały ze szczęścia, prawdziwy.

MK*

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...