Maryemana

[Ania_G.]

a na wzgórzu znajdziesz dom
pachnie jeszcze świeżym kwiatem
i dziwnym spokojem

Pani która odeszła
miała ciepłe oczy
serce mieczem przeszyte
i troskę o ten kawał padołu
co tam lśni w dole

Efez miał taki amfiteatr
jak my stadiony
gdy gnają nas terminy
i dom publiczny teraz
znaczą sterty kamienia

a wyżej las klęczy
drżąc przed filologią
języków płomieni

dom znajdziesz na pewno
ogień zawrócił wtedy
gdy ujrzał Panią o smutnych oczach

[Anna_Para]

Pamiętam, Aniu, widok ze wzgórza nad Efezem. Nie napisałam potem wiersza. Chyba powinien był wyglądać właśnie tak. Cieplutko, Para:)

[krzysztof marek]

nigdy nie byłem. ciekawe i wieloznaczeniowe obrazy przedstawiłaś. a Pani o smutnych oczach, cóż... działa na wyobraźnię po przeczytaniu całości. podoba mi się wiersz Aniu. pozdrawiam.

[Pan_Biały]

Efez miał taki amfiteatr
jak my stadiony
gdy gnają nas terminy
i dom publiczny teraz
znaczą sterty kamienia
i z tym się zgadzam
pozdrawiam
r