Dawcy snów

[jacek_krajl]

Chłód, równiny porośnięte trawami.
Z pustej towarówki wypatruję miast.
Niektóre są iskrą, inne tylko snem,
chorobą oczu. Ktoś wymyślił zapominanie,
by później ćwiczyć pamięć. Ktoś mknie teraz
w ekspresie do Berlina, przekłada kartkę
na drugą stronę, tak jak robię to z dłonią.
Przeglądam starość, chłód. Ktoś oddaje się
rozkoszy miejskiego życia, w San Francisco
tańczy z neonami. Przeszłe dni przypominają
wypalone żarówki. A gdyby tańczyć o tym
do nieprzytomności. Ocknąć się o świcie i

Chłód, równiny porośnięte trawami.
Wypatrywanie miast z pustej towarówki.

[H.Lecter]

Somnambuliczny "Dzień Świstaka"... :)

[Leszek_Nord]

Trudno przejść obok, nie sposób nie wrócić. Coś w nim jest. Pozdrawiam. Leszek.

[Marek_Stasiuk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oniryczny...ale mnie bawi :)

[Nessa Isilra]

Ja wiem, że sny są surrealistyczne i czasami bez ładu i składu, ale ten bezłąd i bezskład snu mi za bardzo nie przypomina.

[BARBARA_JANAS]

A gdyby tańczyć o tym
do nieprzytomności

uwiedziona