[O, być kamieniem górskim, i być częścią drogi.]

[Bronisław Jaśmin]

***

O, być kamieniem górskim i być częścią drogi,
I patrzeć lecz nie swoim wzrokiem na wzrok inny,
I utkwić himalajskim szlakiem, szeptem progów,
Kołysać w jednym miejscu wiele wcieleń swoich.

I razem przemierzałaby mnie podskokami,
Śmiejąca, tybetańska droga gór wciągana.
Ruchliwie - ożywiona, która się przeradza
Z podskokiem to kolejnym do pra... okiem Niebios.

A czas jedyny rzeką zawsze jest podskoków,
Podskoki te wnikają w dźwiękach górskich świątyń,
I gnieżdżą się pod palcem, w głowach i pod sercem,
Bez wzgardy, sprawiedliwie... Noc jest kompromisem.

Lecz ja nich pozbawiony słucham gwiazd chór wieczny,
I tylko mógłbym, tylko, odkryć tkwiąc kamieniem,
Bez skoków, nieruchomym czołem słów harmonię,
Lecz sami nie jesteśmy w sobie jak podskoki.

Lecz większość chwil wstrzymanych w gimnastyce czasu,
Odnajdzie jednorodną taflę do przywarcia.
Kamienne usta kamień w ustach ma spełnionych,
Księżyce opadają postrzępienia godzin.

I chcę być tym kamieniem - dróg rozbitkiem mocnym,
Co przejadł tyle kroków, stóp, dni i obłoków.
Co włożył w swą kurzawę jakże ile cierpień,
Im bardziej podskakiwał dzień, na grzbietach jaków.

2010

[Gabriel Davis]

Chęć uzyskania harmonii wewnętrznej.
Odnalezienie miejsca swego w ogromie rzeczy.
Doniosłość himalajska natchniona milczeniem.
Konieczność sprawiedliwości jedynym wcieleniem.
Pozdrawiam serdecznie:
Gabriel Davis