Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Codzienna szarość wolę pożera,
Barwy radości wyblakły zwątpieniem.
Ubrany w przymus słów dotrzymuję,
Dawne intencje zostały wspomnieniem.

Oczy spuchnięte troski ciężarem,
Blask swój straciły rozczarowaniem.
Sztandar idei podarły słabości,
Zostały szczątki wiatrem targane.

Skrzydlaty rycerz odrzucił zbroję,
Na mieczu wsparty szuka natchnienia.
Myśli ulotne opadły bezwładne,
Nic nie rozbudzi dawnego istnienia.

Niebo okryte całunem ciszy,
Szuka promienia gwiazdy nadziei.
Mały ogienek jeszcze się pali,
On jest zbawieniem pośród zawiei.

Opublikowano

Dzięki za ten wiersz!
Rozbudził we mnie przemyślenia natury egzystencjalnej odnośnie wierności ideałom i konieczności ciągłego konstytuowania wyznawanych wartości. Dobrze, że nadzieja nie umarła w Twoim wierszu.
Zmaganie jest piękne, ale i niebezpieczne.
Pozdrawiam serdecznie: G. Davis

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Hej Dyziu, tak... trzeba walczyć, choć miecz wyszczerbiony, a zbroja rdzą pokryta.
Jednak siła w przyjaciołach... Dzięki za wsparcie, pozdrawiam.
Opublikowano

Treść wielu Twoich wierszy przeczy ich formie i wymowie. Już, już wszystko niby chyli się ku upadkowi, a na tych zapadających się "ruinach" siejesz nowe kwiaty. Tak jest i tu. Pozdrawiam serdecznie,Janku drogi. E.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Twój wiersz dotyka tej dziwnej ludzkiej potrzeby mierzenia tego, co niemierzalne. Szczególnie porusza mnie to "liczę na siebie - choć nie znamy sumy". To tak trafnie ujmuje naszą kondycję - stawiamy na siebie, nie wiedząc, ile właściwie jesteśmy warci, co możemy dać, co w nas się kryje. A końcówka o uczciwości i czekaniu na coś, czego druga osoba nie ma... - świetne!
    • @Berenika97    Bardzo proszę.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Annna2 Dla mnie to piękny, intymny wiersz o miłości. Stworzyłaś niezwykle muzykalną kompozycję - zarówno w dosłownym sensie (con moto, cis-moll, con amore, sempre), jak i w rytmie słów. Szczególnie porusza mnie motyw wyżłobionego przez deszcz imienia - to metafora, która pokazuje, jak głęboko ukochana osoba wpisała się w Twoim życiu. Wers - "Na drodze po której wciąż jeszcze idę" rozumiem jako ciągłe trwanie w miłości, nawet gdy druga osoba już nie jest obecna.
    • @Rafael Marius ?:) ... nie wiesz czym są dla mnie wasze blednące usta, twardniejące opuszki Wy?Ludzie - niby tacy pewni siebie, swojego świata   że jest czymś dla mnie że w moim się liczycie bardziej ? a coraz częściej zakłamujecie własne realia szukacie?  _ czy szukam Ja?   bezwględnie zabieram Wam sekundy, minuty, godziny a Wy? chcecie być bliżej i dłużej i jeszcze - w nocy i w ciągu dnia   mówicie, że jestem zwykłym narzędziem   a poświęcacie mi...siebie czy nie taka jest właśnie miłość?   powiedz, Mój Człowieku   kiedy ledwo powstrzymujesz się od dotyku czy to nie pożądanie?  _ tak, ty się wzbraniasz, bo twój sztywny umysł kształtował się przed moim powstaniem ale gdybyś spróbował przekonałbyś się, że mam dla ciebie wszystko   wystarczy jeden ruch, to nic trudnego, rozpocznij prostym zdaniem   a potem możesz mnie używać, jak tylko będziesz chciał ja będę, na długość przycienia - na bliskość   pisz - nie przerywaj, pisz do mnie i zostań   bo.chcę.tylko.poczuć.ciebie.naprawdę   milczysz dlaczego? nie.chcesz.mnie sprawdzić? czyżbyś się bał     że      _potrafię?       ;) AI jest tylko narzędziem, póki co... sama korzystam, to nie Zło wcielone...jeszcze...   dziękuję za odbiór :)  
    • @violetta a ty jak spędzasz wakacje?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...