Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pamiętam jak wodę mi podałaś
Gdy pustynne piaski pokrywały ziemię
I smak Twych ust niezapomniany
Gdym onieśmielony pragnął chwili

Ty mnie z bytu wyrwałaś pragnienia
W rajskich sentencji rzuciwszy otchłanie
Bym spróbował namiętność ujarzmić dla Ciebie
Ty mi pokazałaś: Bóg w miłości i w prawdzie.

Opublikowano

Cieszę się, że ktoś pisze na tematy związane z więzią Boga i człowieka, gdyż ten temat również mnie interesuje.
Drogi Grzegorzu! Ciężko mi jest dopatrzyć się motywu skruchy w Twym wierszu (może dlatego że jestem za mało spostrzegawczy). Nawiązanie do motywu "wody życia" według mnie jest w porządku. Osobiście używam odnośnie namiętności słówka "poskromić", ale "ujarzmić" też jest dobre. Pozdrawiam i powodzenia w wędrówce duchowej jaką niewątpliwie jest poezja. Davis

Opublikowano

Czekam jeśli czas ubłagany minie a mnie zostanie jedynie milczenia wieczna niepogoda pod którą ukryć nie sposób dla umartwionego ciała.Wtedy właśnie jego nadzieja światem rysowana odnajduje mnie gdy śnie o najpiękniejszej i najpiękniejszy ze snów moim się okazuje.Ach jeśli jesteś nadziejo moja nie pustą. Magia myśli co bez liku i składu odnajduję, daj mi znak, że nie sam na tej ziemi pełnej ludzkich istot...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...