witraż jesienny

[Grażyna_Kudła]

wśród nadjeziornych bezszelestów
milknie trawa z dnia na dzień niczyja
to chyba było lato zapamiętane
kolorem w kształcie tataraku

nasiona barw nasycone łąkami
wybuchają wziemięwstąpieniem
szaropióry odlot zagęszcza krajobraz
ścieżki powrotów zarastają rozstajem

jak z ram ikon szczerozłotych
jesień schodzi pierwszym szronem

[Anna_Para]

Takie to, Grażko - dźwiękonaśladowcze, ach - synestezyjne wręcz. I dlatego raz kocham, raz nie lubię jesieni. Lubię, ponieważ poetki piszą takie piękne wiersze, nie lubię - przez ten szron! Piękny wiersz. Piękny! W drugiej strofie zmieniłabym kolejność 1. i 2. wersu. Ale... pikuś. Cieplutko, Para:)

[Magda_Tara]

uwielbiam jesień, bo jest taka, jak w Twoim wierszu
i jeszcze za coś, ale sza!
buziak, Graża.
pieknie

[gamini1]

Zgadzam się z Madzią. Miłego...

[Leokadia_Koryncka]

I ja się zgadzam z Madzią.
Piękna , impresjonistyczna trzecia pora roku.
Gratuluję wiersza!

Serdecznie, Leo.

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zmieniam Aniu, bez szemrania :)))
Racja w tym, co mówi Ania.
:)))
Ja też lubię jesień i nie lubię, z przewagą- nie lubię :))
Dziękuję, Aniu. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.
:)

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

no to-sza!
jest jeszcze inna jesień, ale sza!
:)
:*

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja też się zgadzam z Madzią i z Tobą, gamini :))
Pozdrawiam ciepłojesiennie :)

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tajemniczo, a nawet inspirująco brzmi ta trzecia pora roku :)
Dziękuję, Leo :)
Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.