Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Krzyś; wiersz mówi o odchodzeniu z minuty na minutę, bliskiej mi osoby.
Zgadzam się z Krzysztofem. Ta znaczy: nic takiego nie ma w tekście, żeby jednoznacznie widzieć w nim śmierć.
Równie dobrze może to być zupełnie co innego, np. ... ślub brata jak sugeruje (tylko!) tytuł.
Klucz żurawi oznaczałby wówczas zamknięcie dzieciństwa - opustoszałe rodzinne gniazdo.

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Krzyś; wiersz mówi o odchodzeniu z minuty na minutę, bliskiej mi osoby.
Zgadzam się z Krzysztofem. Ta znaczy: nic takiego nie ma w tekście, żeby jednoznacznie widzieć w nim śmierć.
Równie dobrze może to być zupełnie co innego, np. ... ślub brata jak sugeruje (tylko!) tytuł.
Klucz żurawi oznaczałby wówczas zamknięcie dzieciństwa - opustoszałe rodzinne gniazdo.

Pozdrawiam.

Boski, cmentarza też nie widać?
Może tytuł powinien być inny, sama nie wiem.

Twoja sugestia jest jak najbardziej zasadna, ale wiersz o czym innym.

Dziękuję za czytanie i swój punkt widzenia.

Pozdrawiam, Leo.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Naprawdę nie (patrzę na wiersz z boku
jakichś ważnych dla Ciebie wydarzeń, więc bezstronnie.)
A sam tytuł tylko lekko kierunkuje przekaz bo bez niego
już w ogóle mogłoby być bardzo wiele możliwości odczytu.
Ale myślę, że zabrakło raptem jednego, dwóch słów,
jeśli chcesz uniknąć niechcianych dla siebie korelacji.

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Naprawdę nie (patrzę na wiersz z boku
jakichś ważnych dla Ciebie wydarzeń, więc bezstronnie.)
A sam tytuł tylko lekko kierunkuje przekaz bo bez niego
już w ogóle mogłoby być bardzo wiele możliwości odczytu.
Ale myślę, że zabrakło raptem jednego, dwóch słów,
jeśli chcesz uniknąć niechcianych dla siebie korelacji.

Pozdrawiam.

... chcę, myślę, że uniknę.
Dziękuję... Pozdrawiam, Leo.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Naprawdę nie (patrzę na wiersz z boku
jakichś ważnych dla Ciebie wydarzeń, więc bezstronnie.)
A sam tytuł tylko lekko kierunkuje przekaz bo bez niego
już w ogóle mogłoby być bardzo wiele możliwości odczytu.
Ale myślę, że zabrakło raptem jednego, dwóch słów,
jeśli chcesz uniknąć niechcianych dla siebie korelacji.

Pozdrawiam.

... chcę, myślę, że uniknę.
Dziękuję... Pozdrawiam, Leo.

jednoznacznie. udało się uniknąć.
:*
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Naprawdę nie (patrzę na wiersz z boku
jakichś ważnych dla Ciebie wydarzeń, więc bezstronnie.)
A sam tytuł tylko lekko kierunkuje przekaz bo bez niego
już w ogóle mogłoby być bardzo wiele możliwości odczytu.
Ale myślę, że zabrakło raptem jednego, dwóch słów,
jeśli chcesz uniknąć niechcianych dla siebie korelacji.

Pozdrawiam.

... chcę, myślę, że uniknę.
Dziękuję... Pozdrawiam, Leo.
Teraz jest dobrze. A nawet bez "się" aby oddać bezwiedną kolej rzeczy (z "się" - jakby same chciały a tak nie jest).
Smutny wiersz.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



... chcę, myślę, że uniknę.
Dziękuję... Pozdrawiam, Leo.
Teraz jest dobrze. A nawet bez "się" aby oddać bezwiedną kolej rzeczy (z "się" - jakby same chciały a tak nie jest).
Smutny wiersz.

Wyrzuciłam "się".
Dziękuję... Pozdrawiam, Leo.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Prawdziwa Wiara i Wiara w Prawdę
    • Czy niewysłowione ludzkie cierpienie Może mieć swoją cenę?   Czy bezbronnych przerażonych dzieci łzy Można dziś na pieniądze przeliczyć?   Czy przerażonych matek krzyk Można zagłuszyć szelestem gotówki?   Czy za zrabowane schorowanym starcom przedmioty Mogą młodzi biznesmeni dziś żądać zapłaty?   Czy za zachowane obozowe opaski Wypada dziś płacić kartami płatniczymi?   Czy za wspomnienia młodzieńców rozstrzelanych Godzi się płacić przelewami sum wielomilionowych?   Niegdyś zabytkowe monstrancje i menory, Padały ofiarą rasy panów chciwości, Kiedy SS-mani pieniądze za nie liczyli, Jak przed wiekami Judasz za Chrystusa srebrniki.   I bezcenne pamiątki rodzinne, Często zacnym ludziom zrabowane, Nierzadko kryjące wyjątkową historię, Przez SS-manów były przeliczane na pieniądze…   Dziś niemieccy biznesowi magnaci, Zapominając o prostej ludzkiej przyzwoitości, Nie licząc się z swymi wizerunkowymi stratami, Na tamtym cierpieniu znów chcieliby zarobić,   Na głosy sprzeciwu pozostając głusi, Topiąc w drogich alkoholach sumienia wyrzuty, Tragedię tylu ludzi chcieliby spieniężyć, Kalkulując cynicznie łatwy zysk…   Niegdyś oni do naga rozebrani Głodni, wychudzeni, bezsilni Będąc na łasce SS-manów okrutnych, Bez pozwolenia nie śmiąc się poruszyć.   Niewysłowionym strachem wszyscy przeszyci, Z zimna i strachu przerażeni drżeli, Czekając na śmierć w komorach gazowych Wyszeptywali słowa ostatnich swych modlitw…   A dziś na niemieckich salach aukcyjnych, Panuje wszędobylski blichtr i przepych, Wszędzie skrojone na miarę garnitury, Połyskujące sygnety i sztuczne uśmiechy,   Szczęśliwi potomkowie katów i oprawców, Bez poczucia winy ni krztyny wstydu, Za tamtych ich ofiar niezgłębiony ból Żądają butnie wielocyfrowych sum…   Lecz my otwarcie powiedzmy, Że cierpienia spieniężyć się nie godzi, Niezatarte przyzwoitości zasady I tym razem spróbujmy uchronić...   Lecz my ludzie szczerzy i prości, Choć symbolicznie się temu sprzeciwmy, Może oburzenia głosem stanowczym, A może prostych wierszy strofami…   By te padające bezwstydnie ceny wywoławcze, Cywilizowanego świata wstrząsnęły sumieniem, Milionów ludzi budząc oburzenie, Głośnego sprzeciwu będąc zarzewiem.   By ten kolejny skandal Godzący w pamięć o ludobójstwa ofiarach I tym razem nie był zamieciony pod dywan, By upokorzoną była niemiecka buta...        
    • utkłem w polu bez granic  w pustej przestrzeni  pomiedzy nie a nic  a do tego brak    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Omagamoga Zapewne to tęsknota za utraconym Rajem. :)
    • @E.T. dziękuję za za szczerość i w pełni się zgadzam z twoim komentarzem, niestety nie lubię czegoś niewyjaśnonego, czegoś co ktoś inaczej może to zrozumieć. Jeśli chodzi o wpis P.S to dodałam go ze względu na mój wcześniejszy wiersz który musiałam usunąć ponieważ ludzie go wzięli zbyt dosłownie twierdząc że pewnie potrzebuje pomocy i skłaniam do samobójstwa co kompletnie nie miałam tego na myśli... 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...