Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

twoje zbliżanie i oddalanie doprowadza do wariactwa
rozpływasz mnie jak mgła
organy wewnętrzne to półprodukty
zlepione by ukryć niepohamowanie

człowieczeństwo potrzebuje nicości
by choć kilku mogło odkryć nowy świat
i uwierzyć w niewidzialne
siedzi przykryte głęboko
nie pachnie tam gdzie nie ma kolorów
są nie wskrzeszone nadzieje
a później odliczanie dni wśród szorstkiego apogeum

przyjdzie czas na deszcz i nie
przykręcisz go kurkiem i nie
zatkasz korkiem by zatrzymać się
przed śmiercią

nic już nie będzie mieć znaczenia
oprócz ziarna
które kiedyś wypuści pędy
gdzieś na skraju rozsądku

Opublikowano

dla mnie dobry wiersz, nawet bardzo dobry Rafale. ostatnia strofa wieńczy utwór po mistrzowsku.
a w pierwszej czytam sobie zamiast "wariactwa" - "do obłędu" (zamiennie: "zwariowania"). wiem że nigdy nie zmieniasz więc poprzestaję na tej informacji ;)
pozdrawiam.

Opublikowano

wczoraj drażnił, dziś zachwycił :)

a to:

twoje zbliżanie i oddalanie doprowadza do wariactwa
rozpływasz mnie jak mgła
organy wewnętrzne to półprodukty
zlepione by ukryć niepohamowanie



po prostu - nie powiem: "miodzio", bo absolutnie nie.
kapitalnie opisane emocje, jak sporty ekstremalne.
wybacz, że tak, ale tak
brawo
dobry wiersz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to dobrze jak wiersz "działa", że może być skrajny, sam też tak mam że po pierwszym czytaniu, obejrzeniu czy usłyszeniu jestem "na nie", a le po kolejnych bliższych spotkaniach stwierdzam że nie mogę się bez czegoś obejść (nie mówię tego a propos tego wiersza;) tylko w całokształcie)
dziękuję Magdo, że aż tak "zagrało":)
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jeszcze nie czas na doskonałość, ciągle szukam prostszych i prawdziwszych słów. z czasem przyjdą
nie mnie odpowiadać na pytanie, ale może kiedyś, gdzieś, kto wie
dziękuję za krzepiące słowa i czytanie
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Świetne "człowieczeństwo potrzebuje nicości".
Za to słabsze (a może dlatego?) np. "pędy gdzieś na skraju rozsądku" (zwłaszcza "gdzieś").
Jednak "człowieczeństwo potrzebuje nicości" tak dobre, że...
reszty może już nie być :-)

Pozdrawiam.
Opublikowano

przyswajalne te Twoje teksty jak tabletki różnego zastosowania działania które się zażywa aby poczuć zmianę często na lepsze później stają się przyswajalne muszą być wręcz w zasięgu wzroku aż nałogiem się stają / i o to chyba chodzi /

t

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ale co w zamian "nicości"?, bo bez to jak bez ręki
dziękuję za czytanie i pochlebny komentarz
pozdrawiam
r

A właśnie że nic w zamian, i będzie świetnie;)

Para:)
to chyba jednak zostanie jak jest
ale dzięki za własną wizję
pozdrawiam
r

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 dziękuję @[email protected] Nie trzeba podziwiać, ale dziękuję
    • @Robert Witold Gorzkowski @Roma   może zacznę od tego; Każde z Was zapewne czytało Chłopów - Reymonta czy trylogię i jeśli czytaliście uważnie na opisy przyrody stwarzające klimat. Gdyby taki opis wyrwać z tekstu odpowiednio poszatkować powstałby współczesny wiersz wolny. np:  "A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego, że ani im początku, ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!"  - Chłopi a teraz metamorfoza   A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego , że ani im początku ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!   i mamy wony wiersz - dopiszę jeszcze zjawiskowy, cudowny ...   Robercie - odwalasz kawał dobrej roboty przypominając fakty historyczne, do których ja bym nigdy nie dotarł Romo - ubierasz uczucia i emocje w rymy - chwała   Alicja i Naram-sim mają rację: inspirująca treść zamknięta w zasadach poetyckich zarówno wierszy rymowanych jak i wolnych (wiersze wolne też mają swoje zasady - dla mnie najtrudniejsze do przestrzegania) tworzy dobrą poezję. Pozdrawiam
    • @Annna2 piękna modlitwa i wzniosła.  Pozdrawiam:)
    • @MIROSŁAW C.Czuję zapach maciejki i smak lipowej herbaty, pięknie! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...