Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

piżama

Lübow
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Lübow

Lübow

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

przychodzą dni na wątłych nogach
donikąd pełznie cień ze ściany
wypiję wodę prosto z kwiatków
i wrócę znowu do piżamy

piżamka w misie i tygryski
wszystkie je liczę skrzętnie rano
nigdy żadnego nie brakuje
no może tylko poza panią

wszystko mi wisi to co stało
się tamtej nocy między nami
na razie leżę tam gdzie zawsze
i wdycham zapach twoich włosów

ślad twojej głowy na poduszce
znika z godziny na godzinę
za tydzień pójdę cię poszukać
następny rozdział nowe strony

1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Lübow

Lübow

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


zaciąga leniem ;)
wlej w toto więcej fantazji, poza tym policz sylaby i ustabilizuj rymy i te, jak im tam... średniówki [?] ;)
póki co - amebę widzę... przelewa się, i daje nogę ;)

Hm, powiadasz leniem. Nie bardzo można się z tym zgodzić.
Wyobraź sobie małą dziewczynkę w pszenicznych warkoczach... gra w piłkę nożną, pluje, przeklina, wspina się na drzewa i wali chłopaków po tych pustych czerepach. Z czasem dziewczyka stała się kobietą i zrozumiała po wielu latach, że nie chce nią być dłużej. Poddała się serii zabiegów koniecznych do przeobrażenia płci, nie tylko metodą hormonalną, ale również kliniczną. Dokładnie mija 3 miesiące od tych okrutnych interwencji medycznych a ona ciągle śpi ze swoją piżamą i liczy tygryski, wdycha zapach włosów, nie może zrozumieć, że pachnie jakąś dziwną wodą kolońską Guerlain'a, a nie uwodzicielskim cudem Silviany Casoli i uczy się mówić, jak maszyna, żeby nie mylić się "wziełam, poszłam, umyłam..." to nie jest łatwe. Nie rozumie do końca świata i zastanawia się kim teraz jest:mutantem, cyborgiem czy hermafrodytą? Nowy "On" rozmawia ze starą "Nią" i nie mogą się dogadać.
Czy teraz ameba nie przypomina szczeżui, małży naszych wód? Chciałabyś być na miejscu tej peelki?
Co do rymów, to nie były planowane i chyba nie są aż tak widoczne, jak z czytania wynika, zaś średniówka? Konieczna przy wierszach nierymowanych? Zbyt szybko dałaś nogę, ale to rzeczywiście skomplikowana szarada życia.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
  • 10 lat później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • agfka
      Mitomania

      Przez agfka · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W poprzednim, skasowanym komentarzu napisałaś, że wiersz nie ma formy.     Zapis jest drugorzędny, bo wiersz jest tak skonstruowany, że można go bardzo dowolnie kształtować w wersy. @Olgierd Jaksztas lubi dokładne rymy, mogłoby mu się więc nie podobać, ale może dał się złapać na pierwszą zwrotkę.         A przed burzą, słabnę. Jakby ssało ze mnie w welur pióropuszy. Czy w tym brałam udział?  — Nie wygrała pani. Potąd, bo z nadmiaru słownej wody w uszy. Opuchlizną głowy.    Z rozcapierzeń smutków brzemię wieku, zgryzot,  burza w chłodnej szklance, hormonalna burza.  Burzę mózgów sławił przedbitewny minstrel  elektrycznych napięć — rekrutacji — Chochoł.    Też jakby nie pomógł. Jesteś lepszy? Jestem —  serce goni serce z wytoczonych w imię  wyższego porządku. Trzeba za czymś dążyć,  trzeba wygrać z Czasem.     A przed burzą, słabnę.  Jakby ssało ze mnie w welur pióropuszy. Czy w tym brałam udział? — Nie wygrała pani.  Potąd, bo z nadmiaru słownej wody w uszy.   Opuchlizną głowy.  Z rozcapierzeń smutków brzemię wieku, zgryzot,  burza w chłodnej szklance, hormonalna burza.  Burzę mózgów sławił przedbitewny minstrel  elektrycznych napięć, rekrutacji — Chochoł. Też jakby nie pomógł. Jesteś lepszy? Jestem — serce goni serce z wytoczonych w imię wyższego porządku: Trzeba za czymś dążyć! Trzeba wygrać, z Czasem.           Nie musi się podobać, ale jednak jakąś formę ma. Ja nawet się jeszcze dziwię, że komuś chce się jeszcze czytać moje teksty ;-)   Stąd wniosek Olgierda taki, a nie inny, po prostu logiczny.   No a dalej argumentować, po prostu mi się nie chce i NIE ZACHĘCAM NIKOGO, za co z góry dziękuję w ten miły poniedziałek. Ahoj, żeglarzu.                          
    • andrew
      krążek

      Przez andrew · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz Droga na skróty, zawsze jest pokusa... My decydujemy i płacimy.   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Adam Zębala
      Kawałek odłamanej skały

      Przez Adam Zębala · Opublikowano

      Fragment muru fragmentem życia i drzwi złamane w których zostawiono klucz.   Kawałek skały odłamanej  z życia i skruszonej na piasek który wysycha na pustyni.   Poszli ludzie kruszyć skały daremny ich wysiłek za który nikt nie zapłaci.   Ktoś ich wynajął, wieczorem obiecał pieniądze. Nad szedł zmierzch i z umowy się nie wywiązał.    Za złamanymi drzwiami ich trzymają , mogą przecież wyjść, wystarczy przekręcić klucz.   Skałę można skruszyć  piasek utrzymać  w wilgoci również.   Ludzkimi łzami zwilżony  i ciężką pracą skruszona, wysiłek nie potrzebny nikomu.  
    • Wędrowiec.1984
      Przemiana

      Przez Wędrowiec.1984 · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Właśnie czasami się nie da. No trudno.    Jeszcze jak. Nie cierpię rozmawiać przez telefon.    Proszę bardzo. Podoba mi się Twoje pisanie. W ogóle mam wrażenie, że jesteś coraz lepsza. Jest w Twoich wierszach coś, czego nie potrafię jeszcze nazwać. Coś, co zachęca do dalszego czytania.
    • Dagmara Gądek
      Krajobrazy z wierzbą

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      @befana_di_campi dziękuję za link, wyjątkowe obrazowanie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , pozdrawiam

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...