Bez pożegnania

[Joanna_Janina]

dedykowane przyjacielowi
w tym smutnym dniu
ostatniego spojrzenia na znajomą twarz

odejść
wypić ostatni łyk kawy
pogłaskać wnuka
po zwichrzonej czuprynie

odwiedzić przyjaciela
odległej młodości
i popatrzeć na słońce
które jutro nie wzejdzie

uprzątnąć pokoik na parterze
po trudzie dnia wesprzeć głowę
i zasnąć
snem lekkim jak sieć babiego lata

a wszystko po to
by odnaleźć Wieczność

[klubo]

ostatni wers zamieniłabym- "by odnaleźć wieczność"- lepiej mi się czyta- pierwszy wers bym wyrzuciła-inwersję zmieniła -popatrz i to "zeprzeć"- ale to moja luźna sugestia- może coś wskaże- pozdrawiam- Bożena

wypić ostatni łyk kawy
pogłaskać wnuka
po zwichrzonej czuprynie

odwiedzić przyjaciela
z odległej młodości
i popatrzeć na słońce
które jutro nie wzejdzie

uprzątnąć pokoik na parterze
po trudzie dnia wesprzeć głowę
i zasnąć
snem lekkim jak sieć babiego lata

a wszystko po to
by odnaleźć wieczność


[ Generated in 0.134 seconds, 10 queries executed ]

[Joanna_Janina]

Dziękuję Bożeno za sugestie. Poprawiłam kilka wersów. Mam nadzieję, że teraz lepiej się czyta.
Pozdrawiam :)

Janina

[Anna_Myszkin]

Klimatycznie, a smutno, że aż piszczy. Jakoś nie uchodzi napisać, że ładnie, ale przeczytało mi się bardzo płynnie. Pozdrawiam :)

[Joanna_Janina]

Dziękuję Aniu za czytanie i komentarz :)

Pozdrawiam
Janina