Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdyby wszystko z życiem
łączyć w jedno
nagle

Cóż za obraz rad nastanie!

Zza koperty lekko żółtej
życzeń doczekanych
nagle

Jaka świętość nam?... kochanie!

Gdyby smutek zamknąć w czasie
już znajomą dłonią
nagle

Czy nie czekać mam z pewnością?

Tęskny kolor czarnych liter
odczytanych przecież
nagle

Czy nie przykryć mam miłością?

Gdyby patrząc w chmurne niebo
ujrzeć słońce za powłoką
nagle

i palec do ust przycisnąć
i zatrzymać nienadeszłe „nagle”,
w „teraz” je obrócić!

Gdyby struny od wielbienia
uważnie trącane
zmienić w prawo do spełnienia
choć nie zapisane

gdyby...

wszystko z życiem
łączyć w jedno
stałe
miłowanie...

Opublikowano

Czym by ten wiersz nie był, na pewno jest rodzajem pobożnych życzeń, i chwała mu za to. Mniejsza chwała za to, jaką jest literaturą piękną, ale co tam literatura piękna, kiedy jest pięknym uczuciem i pragnieniem. Inne rzeczy przyjdą z czasem, i to same, trzeba je tylko będzie ugościć, a nie wygonić, nawet z największą uprzejmością. Bo ciągłego odradzania się (tyle na nowo, co i na chociaż troszeczkę inne/go/), nigdy nie jest za dużo. Pozdrawiam

Opublikowano

"Ciągłego odradzania się nigdy nie jest za dużo" - jak najbardziej, zgadzam się.

Dziękuję za zainteresowanie i komentarz. Pobożne życzenia odradzają się w słowach - słowami pobożność życie graweruje... oby tylko prostoty języka nie zaniechać..
Ot, takie małe życzenie (pobożne).

Z wyrazami serdeczności,

In-humility,
K. W.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Masz sporo racji, to prawda. Ale sytuacja namnożenia pytań bez ujścia czyli bez możliwości uzyskania odpowiedzi też jest nieciekawa. Z tym rozwojem też jest różnie. Z tym otwarciem tematów również. Pytania bez odpowiedzi to duże zagubienie jest, a to nie do końca przyjemna sprawa. Czasem chciałoby się coś tak właśnie po prostu zamknąć i już nie drążyć, a okazuje się bez przerwy że takich spraw jest generalnie bardzo mało, dużo za mało, ale jak najbardziej rozumiem Twój punkt widzenia. 
    • @Nata_Kruk Bo to bywa bardzo przyjemne, też tak mam.  @Wiesław J.K. Tak, możliwe że tak jest. 
    • ten twój wierszyk gołosłowny zwykły wierszyk nie artysta mnóstwo słów lecz nic nie powie toż to jest ekshibicjonista   takich nawet unia tępi szybko schowaj go gdzieś ukryj zdemoralizuje dzieci i pokaże coś do d...y   chyba żeś jest gender  jaki no to wtedy co innego im potrzeba właśnie takich proszę Alę wyplącz z tego :))))
    • Lustruję uważnie  poszycie omszałe w drzew linii co mogły tu znaki zachować i zmierzch już mnie wita gasnącą jasnością wyłącza powoli synapsy w mej głowie.    I ciemność wstępuje blask księżyc mi niesie jaźń słowem nie piśnie w świt nocy spogląda przewijam zdarzenia snujące się w głowie na żadnym nie widzę Twojego przymierza.    Znów ręce wzruszone do stóp Twoich biegną i palce wędrują do boku krwawego tak chciałbym usłyszeć na ziemi kochanej głos wiary budzący struchlenie do Niego.      Dziś nic nie zaczynam i jutro nie kończę jak było tak będzie nic tu nie przemija doznałem olśnienia i w łasce rozumiem że miłość do ziemi w tym krzyżu zawieram.     Cebulę zeszkliłem zaleję śmietaną i grzyby tam wrzucę co z lasu przyniosłem ten zapach co płynie pod moją powałą przez okno wypływa i w nocy się snuje.   Gdzie ludu mój jesteś co wieki przemierzasz przez zgliszcza tej ziemi a w pocie wieczornym uklęknij w polepie przybywaj co rychlej niech klechda domowa opowieść tą wznieci.    
    • @Sylvia dziękuję
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...