Kosiarz traw

[Łukasz Radwaniak]

Pan mecenas po pracy
zapala maszynę i walczy
z wiosenną bujnością traw.

Silnik warczy miarowo,
a serce wychodzi z arytmii.
Człowiek i maszyna
stają się jednością,
przenika ich elektryczny dreszcz.

Pan mecenas kosi równo.
Jest hiperkosiarzem trzeciej generacji,
ale bez zakorzenienia w tradycji.
Ojciec nie kosił kosą,
a dziad nie miał w ręku sierpa.

Pan mecenas nie ma kompleksów,
czuje poparcie olbrzymiej rzeszy,
stoją za nim inżynierowie, informatycy,
a nawet metafizycy.

[Jolanta_S.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

czemu to ma służyć? nie wiem co inni powiedzą... dla mnie nic w tym :(((
serdecznie - Jola.

[Nikodem_Ópatowski]

jak to czemu służyć:) wszystkie stany łączy koszenie traw..
są ludzie, którzy koszą częściej niż raz w tygodniu bo lubią:)

a co do wiersza, to myślę, ale sam temat mnie przyciągnął. Ciekawe podejście do tematu, 3 strofa jest na pewno słaba i ja bym ją usunał.

pozdrawiam Nikodem

[H.Lecter]

Pan mecenas kosi równo.
Jest hiperkosiarzem trzeciej generacji,
ale bez zakorzenienia w tradycji.
Ojciec nie kosił kosą,
a dziad nie miał w ręku sierpa.

Melancholijnie i dowcipnie, to trudne połączenie - plus.
:)

[Nikodem_Ópatowski]

po dłuższej lekturze nie mogę nie dać plusa. Muszę przyznać, że wiersz po pierwszym przeczytaniu tak dobrze nie wygląda, ale z czasem(cierpliwością) wpada w oko.

pozdrawiam

[Łukasz Radwaniak]

Wielkie dzięki!