Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zaskoczeni wzajemnością milczeliśmy sobie
dziewczyny w kapeluszach jak kwiaty o dwóch łodygach
zdecydowanie ci służą
sukienki przylepione do spoconych ud są bardzo potrzebne
raz do roku rekompensują dziury w asfalcie
liszaje na fasadach brudnego przedmieścia

parasole z reklamami produktów spożywczych
płowieją delikatnie, bezboleśnie
i nareszcie nikomu nie przeszkadza piwo w rynku
patrz starzy ludzie nie mrużą oczu
i nie noszą okularów od słońca

zanim się rozdrażnię zapachem z restauracji
przemykam chyłkiem pod witryną perfumerii
zawsze mnie korci żeby znów kupić old spice'a
w nocy skropić nim koszulę nocną poduszkę

nie śmiej się ze mnie stary durniu
droczę się z tobą

masz podobne poczucie humoru
zestarzeliśmy się w sobie
urokliwie
moje miasto

Opublikowano

Para...
:)
zabrałam wiersz do ulubionych, ten i poprzedni podobają mi się najbardziej ze wszystkich twoich,
wiesz, bo Ci mówiłam, ale jeszcze raz mówię - pisz o innym - tak, jak w tych wierszach, bo inne jest warte twojego pędzla, twojej wrażliwości i talentu.
to fantastyczny wiersz, J.
dziękuję, że jesteś tam.
:))

Opublikowano

Anno Myszkino: A tu nie przeszłość, tylko teraźniejszość, i nie sen, a rzeczywistość, i nie o Warszawie. Cudnie dziękuję za poświęcenie cennego czasu na czytanie i komentarz. Moje miasto i ja jesteśmy wdzięczni. Cieplutko, Para:)

Opublikowano

to mnie "rozbroiło"...urokiem

nie śmiej się ze mnie stary durniu
droczę się z tobą

masz podobne poczucie humoru
zestarzeliśmy się w sobie
urokliwie
moje miasto


chylę czoła, Aniu :)))))
serdecznie i ciepło -
Krysia

Opublikowano

Anno,
bardzo klimatycznie i nastrojowo,
to sztuka umieć tak pisać,
żeby czytelnik przenosił się w czytany świat,
piękny wiersz,
letnie uśmiechy dla Ciebie,
jacek

Opublikowano

ja też zanurzę się w Twoim mieście Aniu, chociaż na moment :) motyw ze skropieniem jest dla mnie tęsknotą za elegancją której mężczyznom, co tu kryć, czasem brakuje... no tak. kobiety to w większości romantyczki :) i dobrze. brawo za wierszyk Aniu! pozdrawiam z wakacji :):)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...