Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

credo II


Rekomendowane odpowiedzi

Ance

pusta droga aż na samo słońce
kurz na bucie
gitara na plecach
jabłko kradzione rano w sadzie

ciepły wiatr aż ciepło w płuca
porwana koszula
pachnie ścięte zboże
spokój jak płócienny worek przez ramię

cicha muzyka aż w sam środek skroni
aż na nową podróż
i niech tak bez końca

(K-ko; VII 2010; ciepło; spokój; D.(finitywnie)-end)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dzięki za komentarze etc.;)

owszem, piszę w podobny sposób od jakiegoś - dłuższego - już czasu ale... to chyba kwestia podejścia. z całym szacunkiem dla czytających ale wychodzę z założenia, że pisze się przede wszystkim dla siebie. nie tylko ale jednak w znacznej mierze. nigdy nie będę wielkim mainstreamowym poetą bo szczerze mówiąc... nie chce mi się. piszę tak jak czuję o tym, o czym czuję a skoro ma to jakieś znamiona poezji - chyba - to fajnie. i nic więcej;). nie zmieni się tego, kim się jest, zmienia się wszystko wokół ale w środku człowiek pozostaje taki sam i nie zamierzam zmieniać pisania na siłę. może to jest i auto-wtórne ale przynajmniej szczere a jak to kiedyś znajomy mój rzekł: 'jeżeli mam wybierać między szczęściem a prawdą, ja wybieram prawdę';).

pax!
G.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

witaj,

jest prosto i konkretnie. to poezja zmian, wyjazdów,
obrazów oddziałujących zmysłowo.

odniosę się do zarzutów o monotonność - tak to jest, że gdy się ma swój styl,
wtedy zarzucają wtórność, z kolei, gdy się pisze bardzo różnie, wówczas
mówią o braku stylu, rozwodzeniu się. dla mnie ten wiersz, to kontynuacja
Twojej poetyki i tyle. progres jest zawsze na tak :).

pozdrawiam
Karolina

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witam=)

cieszę się, że tak to odbierasz. z mojej strony mogę tylko powiedzieć, że po prostu jest... szczerze. i tyle=). bo ja po prostu muszę być w drodze, wiesz zresztą;).
miło, że zajrzałaś,
pozdrawiam również
Marcin
=)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Rozwiązują zadania i zagadki. Biorą kamyki, kwiaty, patyki. Drogę zaznaczają „trawą”. Nie tylko życie jest słuszną sprawą.    
    • @Natuskaa    Azupełnie "(...) próba przygotowania rodzica (...)". Widzisz, "Czas Ci w tę drogę" napisałem ex post - już dowiedziawszy się o przejściu Taty.     Pozdrawiam Cię. 
    • @Nata_Kruk Ooo, dziękuję, bardzo wyszukany i dobry tekst. No ale poza mężczyzną i kobietą jest jeszcze coś takiego jak timing. A to dopiero jest ciężka historia :)
    • Piękny i jednocześnie niezwykle smutny tekst. Mam na myśli również komentarz, który odbieram jako jego integralną część. Pozdrawiam        
    • istne tornado myśli. chcę stworzyć grę wideo. będzie polegała na krojeniu uszu na czas, cięciu ich przy dźwiękach k-popu. uszu ludzkich i obcych, animalnych. zatytułuję ją "Łowcy chomąt". bo tak. albo "Anielica wątrobowa". ma być schludnie, a więc brzydko, z rozmachem i w jaskrawiźnie. ten tekst to mokropis, a ja na tę chwilę jestem skrybą szalonego władcy, garbię się z piórem nad wyprawioną wielbłądzią skórą. za ścianą, na sali balowej trwa taniec-obsypaniec, damy dworu krążą w parach, w kółeczku, w kółeczku, po czym przystają jedna przed drugą i kłaniają się w pas, wymieniają wszami zasiedlającymi peruki-kopce, wełniane termitiery. niedawno król zarządził zdobienie krwinek, zawezwał najświatlejszego naukowca z jedynym w okolicy mikroskopem, kazał odciągać sobie juchę, łapać każdy erytrocyt i leukocyt, stroić go mikropłatkami złota, maciupeńkimi guzikami z masy perłowej, i następnie wpuszczać z powrotem w żyły "ubogaconą" krew. w kuluarach przebąkuje się, że niechybnie rozkaże robić tak z nasieniem, inkrustować plemniki. w głowie wiruje mi rozkwiecona machina. chciałbym popełnić tekst miłosny, ale zamiast tego tworzy się historia amerykańskiego mściciela z liceum, który postanowił wziąć odwet na dziewczynie, która nie dość, że go rzuciła, to jeszcze dokonała aborcji, usunęła ich wspólne dziecko. zakrada się nasz high school avenger do prywatnego gabinetu ginekologicznego, grzebie w odpadach medycznych. znajduje. dwa dni później na szesnaste urodziny jego eks dostaje przesyłkę kurierską. torcik w prezencie od tajemniczego wielbiciela (spokojnie – nie zatruty). łatwo się domyślić, co zostało dodane do słodkiego truskawkowego kremu, co , nieco kanibalistycznie, zjada, niczego nieświadoma, sweet sixteen. historie w mojej wyobraźni szpetnieją, skóra, na której piszę, należy do średnio oswojonego smoka. choroba jasna – on żyje.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...