Przy grobie II

[Pielgrzym Ostatni]

Pod kamienną płytą
Zaspami okrytą,
Pod ziemi grudziastą,
Szorstkozimną warstwą
- kilka desek zbitych,
Na wieki przykrytych.
W zacisznej ciemności
Leżą zimne kości...
Słuchają jak z góry
Brzmią echa wichury,
Jak ląduje miękka
Biała puch-kołderka.

Zamiast ciepłych życzeń
- zapałka zasyczy.
Skrzypnie śnieg pod butem
Na ziemi w lód skutej...
Lecz cóż z tych płomieni
- nie przeniknie ziemi
Ich ciepło serdeczne;
Wyroki to wieczne...
Tam w dołu ciemnościach
Świąteczna wieczerza;
Wspomnij też o kościach
Zmawiając pacierza...

[Na indeksie]

Nocą spójrz w górę ...
Na wysokim niebie,
każdy człek swą własną
gwiazdę ma dla siebie.

Pacierz ogrzeje ziemię,
myśl przebije cudnie.
Na niebie wysokim ...
Gwiazda okiem mrugnie.

Serdeczne pozdrowienia Piotrze.Małgosia

[Gość]

Świetny wiersz, ale lepiej czytałoby mi się w listopadzie. Pozdrawiam.

[Dyziek_ka]

Ta niemal litanijna forma dobrze pasuje do treści. Wiersz tak ciepły i przytulny
Memento.
Geniu, mam inne zdanie, na zamyślenie, dobry każdy czas nawet mundial
Wczoraj pogrzebano Brazylię.

A Wiersz jest ojcem fraszki : wyżej

[Pielgrzym Ostatni]

Dziś pogrzebano Argentynę...
Kto by pomyślał parę dni temu.

Małgosiu, Eugi, Dyziek - cieszę się, że Wam się podoba, bo w tej tematyce i tonacji rzadko na forum można znaleźć uznanie.
Pozdrawiam serdecznie, Piotr