Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nocą mijasz kojącą mgłę sennych marzeń
przebijasz kotarę pochmurnych dni
dlaczego Mamo
dlaczego Ty

błądzisz wśród spiętrzonych trosk
dnia minionego
toniesz w potoku zmartwień
dlaczego Mamo
dlaczego

zrzuć szary płaszcz codziennych zmartwień
w szarugę smutnych mglistych dni
Ty musisz być szczęśliwa
tego życzymy Ci

zawsze dziel z nami radość
każdy szczęśliwy dzień
po troskach niech nie zostanie
nawet
najmniejszy cień

dla Ciebie Mamo świat maluję
pejzażem barwnych moich słów
do Ciebie Mamo
powracam znów

jak żeglarz myślą płynę
po fali snu
sercem jestem przy Tobie
lecz ciałem na razie tu

Opublikowano

Bardzo ładny wiersz dla Mamy, na pewno sie wzruszy.
Tylko jedna uwaga, jeśli można:
"błądzisz wśród gór spiętrzonych trosk
dnia minionego"
- rzeczywiście jest tu spiętrzenie, które przeszkadza - kaskada dopełniaczowa:
błądzisz wśród - czego? - gór - czego? - trosk - czego? - dnia minionego (za dużo tego);
nawet nie wiadomo, którego rzeczownika dotyczy przymiotnik "spiętrzonych" - gór czy trosk? Ale to można uznać za celowy zabieg.
Pozdrówka.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Oxy oczywiście masz rację coś tam poprawię teraz też widzę za dużo tego,wiersz z szuflady spróbowałem dla odmiany bez tych rymów i widzę ze aż tak źle nie jest.

Pozdrawiam:)
O, teraz jest dużo lepiej.
Fajnie, że przydałam się na coś, to miłe uczucie. :-)
Pozdrawiam, jak zawsze.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Oxy oczywiście masz rację coś tam poprawię teraz też widzę za dużo tego,wiersz z szuflady spróbowałem dla odmiany bez tych rymów i widzę ze aż tak źle nie jest.

Pozdrawiam:)
O, teraz jest dużo lepiej.
Fajnie, że przydałam się na coś, to miłe uczucie. :-)
Pozdrawiam, jak zawsze.
Na pewno bardzo pomocne są te sugestie
jeszcze raz ślicznie dziękuję.

Serdeczności:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_WysockaTo wysoce pozytywna postawa, ale też nadmierna troska o innych bez pytania czy tego chcą, nawet nie wiedzą o innej alternatywie, wyposażę cię w narzędzia pożyteczne byś mógł nawet więcej niż dotychczas, będziesz szybszy, silniejszy, a ty będziesz tym samym dla mnie użyteczny. Działa w obie strony, które wydają się zadowolone. Paradoks polega na użyteczności, i kosztach. Jeśli inwestycja się zwraca Ok., w przeciwnym przypadku są sposoby rozwiązania problemu. Już widzę ten napis "A może zostawcie nas w spokoju !" - jacy oni są niepoprawni, niewdzięczni. W czym problem? - to zawoalowane niewolnictwo, wyższość nauki - bzdura, krok po kroku coraz większa kontrola, Postęp ? tylko wojny napędzają, to zatracanie, eee tego już nie ma człowieczeństwa bo przecież wokół tylko wzajemne oskarżanie i rzucanie do gardeł. Ot co.  
    • @Berenika97 Życie to bestia nienasycona. A mnie się Łazuką przyśniło :   "Mówią: miłość jest piękna W słońce przemienia deszcz Każdy dzień jest jak piosenka Lecz wiemy też Miłość złe humory ma W perskie oko z nami gra Potem pęka wątła nić Lepiej za mąż wyjdź Za mnie za mąż wyjdź".   Wybacz Bereniko mój optymizm ale tak mi jakoś.....wesoło mi tak jakoś jest.     Bardzo lubię Twoje opowiadania. Są klimatyczne i smaczne :) Pozdrawiam :)
    • dla archaicznych pojęć.
    • złoto    babka zastrzegała się wcześniej  żeby żadnej gorzały jej nie pić bo roboty tyle że chłopów w obejściu nie stanie   później trzaskała szafkami biegała od domu do letniaka od letniaka do stodoły od stodoły  do obory krzycząc że schowała  nie wie gdzie że jej złoto zginęło   i wszystkie chłopy w obejściu szukali a jak jeden znalazł na strychu w kominie wszystkie chłopy w obejściu piły do nocy          
    • @Annna2 To przejmujący testament refleksji nad egzystencją. Esencją refleksji o. Josepha Ratzingera (Benedykta XVI): Miłość nie jest uczuciem, lecz czynem opartym na Prawdzie.   Aniu. Twoje wiersze to zawsze głębokie studium nad człowieczym losem. Trzeba ten wiersz z namaszczeniem studiować. I ja to z przyjemnoscią zrobię !!!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...