Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

siedzę w cieniu
ogród w wiośnie
zimny wiatr
nic taka aura
przed czarne chmury wychodzę
piszę jak filozof
który nie doznał
myślami uciekam
w przeszłość
a powraca przyszłość
jak każdemu z nas
życie cierpkie
gorzkie jak piołun
na trudne pytania nie mam
mocnych argumentów
------------------------------
aby żyć
trzeba trwać

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki za czytanie!
Jak dobrze ,że poezji nie oceniamy w gramach!
sory


A w czym?
Cokolwiek by to nie było nie ma tu tego.
;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki za czytanie!
Jak dobrze ,że poezji nie oceniamy w gramach!
sory


A w czym?
Cokolwiek by to nie było nie ma tu tego.
;)
Dziękuje LadyC ,ze odnioslaś się do wypowiedzi ......!
Może ktoś znajdzie?!
Pozdrawiam!
Opublikowano

Witaj,

tak sobie czytam, czarny tu nastrój, gorzki.

podoba mi się początkowe zestawienie

siedzę w cieniu
ogród w wiośnie


zimny wiatr w plecy
nic taka aura
- tu niestety banał. wiatr w plecy. urwałabym na zimnym wietrze

przed czarne chmury
piszę jak filozof
- coś gubię się tu w gramatyce. może "przed czarne chmury wychodzę" ? a może jako skrót myślowy może być.

który nie doznał
myślami uciekam
w przeszłość
a powraca przyszłość
jak każdemu z nas
życie cierpkie
gorzkie jak piołun


- przyznam, że mam odwrotnie. ilekroć wybiegam w przyszłość powraca przeszłość, ale rozumiem, co masz na myśli.

na trudne pytania nie mam
mocnych argumentów
------------------------------
aby żyć
trzeba trwać


- sedno wiersza.

wcale nie jest ten wiersz gorszy od wielu tu plusowanych.

Pozdrawiam :)
/b

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witaj - Po schodach świątyni zwieńczonej pomroczną łuną,  - tak odczuwamy              mroki starych świątyń - ciekawie piszesz -                                                                                       Pzdr.
    • czymże ta lekkość bezowa w raju cukierni dniem ponurym rodzi ochotę na małą słodycz rozpływającą się w buzi czule podwoje zburzę nieprzyzwoicie sycąc zmysły cudeńkami - galaretki drżące w malinie trufle z kokosem i orzechami przytulę torcik czekoladowy z rozkoszą oblizując słodkie usta jeszcze tylko ekler karmelowy och - i napoleonka puszysta!    
    • Witaj - podoba się -                                           Pzdr.
    • Nastrojowy. Nie jestem pewna, czy całość jest przemyślana. Metafory są tak intensywne, że balansują na granicy sensu. Przykładowo, nie słyszałam, żeby ktoś kiedyś poił czkwakę. Na pierwszy rzut oka wygląda jak zbitek efekciarskich fraz. Niemniej jednak, ten wiersz się mieni, a ja jestem sroczką, więc podoba mi się. Nie zważając, czy to brylant czy cyrkonia :)
    • Tekst satyryczny, rzecz jasna:))     jestem sprawnym naprawiaczem krytykuję co zobaczę jeśli byłbym całym rządem to bym zrobił wnet porządek     chyba dziś podobnych znajdę pokrzyczymy chociaż fajnie przesmarować przecież trzeba wazeliną wspólne trzewia     jakiś czubów wokół horda chcą przygarnąć nasze dobra oj koryto nie w mej głowie wolontariat tyle powiem    nie zmieniła by mnie władza sobie bym wszak nie dogadzał dbałbym o nas i idee o przydatnych których wiele    jestem słuszny sądzę w ciemno skończą w cyrku lecz nie ze mną my właściwi i zaradni oni jakieś durne błazny    *~*    póki co to wciąż dyskusje aż zasadę wyznać muszę w polityce gości często powtarzana z wielką chęcią     całe zło to oponenci   całe dobro my bo święci
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...