Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

razem napiszemy ten cały świat od nowa
musimy mieć czystą kartkę pióro i kroplę atramentu
może być czerwony niech go licho
nie będzie czasu i pieniędzy bo czas to pieniądz
a pieniądze śmierdzą więc są

i będziemy co dzień brać siebie na świadków
stwarzania poetyki codziennego rytmu
świt miłość południe pobudka zmierzch miłość noc
zawracamy
żebyś tylko nie zapomniał o kwiatach
nie nie dla mnie – na groby naszych rodziców

i pociągi muszą być koniecznie puste
i niech nie będzie zazdrości

bo reszta musi być
musi być szare byś widział zielone
i musi być boli żebyś się urodził z wierszami w kieszeniach

o i nigdy nie powiesz do niej moja piękna
bo tego dnia umarłam cudza i brzydka

musimy tylko mieć czystą kartkę

Opublikowano

nie wiem co powiedzieć
nie jestem w stanie nawet odetchnąć
później powiem
muszę wrócić i spróbować jeszcze raz na wdechu
i żeby się nie udusić łzami
to już wiesz mniej więcej
jaki jest ten wiersz

:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ooo, nawet niezłe
co prawda troszkę miejscami zgrzyta - wyrzuciłbym wers z resztą i punktem odniesienia, a jeżeli dla autorki wazny, to chociaż wywalił inwersję, bo ja na przykład na niej utykam
dodałbym "i" na początku wersu z boleniem, tekst się rozpędzi, tym ładniej zatrzyma się na poincie, która naprawdę fajna - nie za słaba, nie za efekciarska

w pierwszej strofie - te nieszczęsne pieniądze, i znów, albo goodbye albo trochę nad tym popracować, darować sobie czas to pieniądz - tragicznie oklepane, nic nie wnoszące, a piszemy tu wiersze, prawda? z kolei smrodek pieniędzy, to nawet niezły pomysł
w sumie pierwsza podoba mi się najmniej, na granicy "wcale", ale gdyby zrobić coś z jej drugą częścia, byłoby juz bardzo okej, bo dobry wiersz nie musi się wcale wybitnie zaczynać :)

pozdrawiam
Adam
Opublikowano

Co za zaszczyt mnie spotyka?! Adamie. Dzięki bardzo za sugestie. Obiecuję, że rozważę uwagi, bo jesteś tu autorytetem, więc są dla mnie tym cenniejsze. To nie sarkazm:) Jutro,... kocham to słowo: jutro je rozważę, choć nie cierpię warsztatowych ingerencji w tym miejscu. Bardzo dziękuję za uwagę, cieplutko, Para:)
Ps.Kurde: Mistrz inwersji narzeka na inwersję, gdzie jej nie ma??? :) Nie jestem złośliwa! Ani trochę Adamie! :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ano nie ma, ale zgrzytało jakby była; che che
myślę, że odniosłem takie wrażenie, czytając to w korespondencji z poprzednimi dwoma wersami
a może moje wewnetrzne ja chciało dać tam inwersję właśnie?:D
ależ tu trzeba być złośliwym, zasłuzyłem ;)
szczerze mówiąc, bardzo lubię taki wyliczanki, a przy nich jestem niewolnikiem rytmu, czytania na jednym oddechu i coś z rytmem musiało tu być. nic, idę się zastanowić nad sobą


o mamo!
mistrz inwersji? autorytet? o mamo
(jestem złośliwy, ale wyłącznie autozłosliwy)

mła nie znoszę warsztatowych ingerencji wszędzie :D
ja tam myślę, że następny będzie po prostu jeszcze lepszy
pozdrawiam
Opublikowano

zacznę od tego czego bardzo nie lubisz, ale dziś mi wybaczysz, prawda?;))
"cały ten świat" czyta się chyba płynniej
po wyliczeniu świt miłość południe pobudka zmierzch miłość dałbym nocą zawracamy
wiem to nie W, wybacz:(((
Aniu dla mnie to jest bardzo dobry wiersz, nie rozgadałaś się, napisałaś tyle ile trzeba i tak jak trzeba - to jest moja poezja, taką lubię
pozdrawiam
r

Opublikowano

Adamie, dobra, z "autorytetem" przesadziłam :) Niech Ci będzie! A tak serio: baaardzo dziękuję, i nic już nie poprawiam,(wywaliłam cały wers) ani grosza, ani minuty czasu - nie odpuszczę! Ten wiersz jest po prostu gotowy, i już! Serdeczności za pomoc! Wdzięczna Para:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Przegranie wojny może oznaczać zagładę,  ot Kartagina po III wojnie punickiej. Przykładów tego multum, więc lepiej nie. Pozdrawiam @Alicja_Wysocka Tak to mniej więcej działa, bo wiedza to narzędzie, można je mieć i przegrać. Dzięki za wpis.  @Migrena Dzięki za ciekawe ujęcie. Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Mój  też, tak jak miłość i kasa:). Wiedza jest ważne, ale to narzędzie, mądrością jest użycie go w najbardziej właściwy sposób w optymalnym miejscu i czasie. Pozdrawiam
    • @Migrena Nic tylko zaśpiewać tę serenadę pod balkonem Julii... może doniczka na głowę nie spadnie... Gratuluję pomysłu na wiersz!
    • @Berenika97 Wpadam czasem w powagi, nie przeczę, często nawet, ale gdybym traktował zupełnie serio moją obecność na tym forum to tak bym się spiął, że niczego bym nie napisał. Moim zdaniem to kolejny z paradoksów pisania. Ci co traktują to śmiertelnie poważnie i ci co podchodzą w sposób absolutnie fachowy i perfekcjonalny często nie piszą wcale za dużo. Oni tak bardzo stawiają na jakość, że ich pognębia brak ilości. 
    • Świat nasz w dzisiejszych czasach coraz bardziej na psy schodzi. Choć mówię to otwarcie, niewielu się ze mną zgodzi. Byle mieć portfel cięższy, ludzie najbliższych sprzedadzą. Prosto z serca bliźniemu już nic darmo nie oddadzą. Przyjaciół odrzucą, aby ktoś inny dobrze mówił, Przejmują się w kółko tym, by nieznajomy ich lubił. Powiedz mi proszę, cóż mam począć w tym okrutnym świecie, Gdy każdy wokół żyje tak, jakby był już na mecie.
    • Ten nieznośny wiersz o drwinie losu, Nad którym głowiłem się wieczorami, Złamał mi ołówek i ugryzł w palec. Dam ci ja popalić, niewdzięczniku!   Dłutem w kamieniu cię wykuję, cwaniaku, Już mi sztuczek na papierze nie wywiniesz. Skończą się psikusy z przestawianiem liter; Rozwydrzyłeś się zanadto, brykasz sobie.   Skaczesz po moim zeszycie z kartki na kartkę. Chcę cię schwytać w jedną strofę zgrabną, A ty na ostatniej stronie leżakujesz leniwie. Wałkoniu – wstawaj, pobudka, wróć do szyku.   Za dezercję trafisz do szuflady na zapomnienie, A jeśli złość mi nie minie – to cię wygumkuję! Napiszę nowy, urokliwy wiersz, taki milusi, A tobie z zazdrości niech serce pęka, rozrabiako.   Co tam skomlesz, łzy wylewasz? dam ci chustkę. Nie? o arkusze papieru on ci woła: „odpokutuję!” Pokaż, co tam knujesz – tusz mi zjesz na darmo. „Za górami, za lasami mieszkał sobie bajarz,   Ni to pisarz, ni poeta – zwykła trąba, wierszokleta. W metafory, jak już wpadnie – plum! znika w przeręblu. Rymem wali w bęben, niczym King Kong w klatę.” Dość – w złość wpadam; dorwę cię ja kiedyś.   Wykiwany na całego, gaszę lampkę nocną, oniemiały. Do poduchy się przymilam, ona na mnie nie zawarczy. Puch mnie utuli, sen podpowie bajeczny. Chwila, zaraz, gdzie jest moje wieczne pióro?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...