Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

istnieje potencjalnie
wszystko to
na wrogi grunt nie padnie
nie pozwolę na to
nigdy

skoro jestem obojętny
wręcz przykry
dziękuję
szczerość to ważna rzecz
o ile nie najważniejsza

nie wiem na co czekasz
ale na pewno nie na mnie

Opublikowano

Zastanowiła mnie puenta, bo uważam, że nie jest jednoznaczna. Często tak mawiamy w życiu, na pewno np. nie wygram w totka, a w głosie nutka nadziei "a może jednak"? , na pewno mi się nie uda...ect
Jednak istnieje ta różnica między językiem mówionym, a pisanym, że w mowie podpowiada nam intonacja głosu mówiącego, z zapisu natomiast, można interpretować na swój sposób, co czasem sprowadzić nawet może do odbioru wiersza inaczej niż zamierzał autor.
Może peel wmawia sobie, że nie na niego czeka, a podświadomie ma nadzieję, że jest inaczej, albo definitywnie stwierdza, że to rzeczywiście koniec, co jednak raczej rozważałbym w ostateczności, pozdrawiam.

Opublikowano

no napewno, wiersz to wiersz i co autor chciał napisać,
trzeba to uszanować, a ze nie wszystkie chcą się z tym
zgodzić, to w końcu przecie nie jest najwaźniejsze, bo
trzeba się lubić, a to już trudniejsze
pozdrawiam i tak...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ależ, Judyt, dziwię się, bo przekonany byłem o przeciwnej wręcz wymowie. Aż sobie przeczytałem powtórnie. Tu to kobieta ma wiele do zarzucenia mężczyźnie, gdyż chce aby był kimś kim być nie może. Zdrówka!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czy to oznacza Eliko, iż zarzucasz mi, iż Cię nie lubię?

lubienie ma taką specyficzną cechę w sobie, rozumienia się
i wzajemnego uczucia, zarówno społecznie, jak i przyjacielsko.
tu pisał miły człowiek, że: co innego jest, gdy ktoś to np. do Ciebie
czy do mnie mówi, a co innego, gdy pisze. Samą płaszczyzną
przekazu jest mówienie lub pisanie, a one się różnią kiedy
zapomnimy schematu, czyli takiego szkicu czy rysunku
tej osoby, jak wizerunku, i kiedy coś wypowiada, a nie możemy
mieć tego przed oczami. Zatem, ja Ci nic nie mogę zarzucać,
tylko komentuję z dozą sceptycyzmu, ponieważ nie wiem do kogo się
zwracasz, i do kogo jesteś na nie, a tymbardziej na tak :)
Opublikowano

Peel twojego wiersza jak dwie krople wody podobny jest do mojego znajomego. Aż zaniemówiłam ze zdziwienia, gdy przeczytałam ten utwór. Ten znajomy tak mi zwykł wciąż odpowiadać i sprawia wrażenie obojętnego wobec całego świata.
Serdecznie pozdrawiam autora :)
Janina

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie chcę się tu wyżalać, Zbyszku, gdyż to by było dopiero przykre, jednak to jest prawda, że między tym peelem a ludźmi jest ściana, której on nie potrafi jakoś samodzielnie sforsować. Dziękuję za zaciekawienie tematem. I za wyrozumiałość dla błędów. Zdrówka!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czyli więc teraz mam lepszy obraz zaistniałego niezrozumienia i tak to powoli dostrzegam od siebie. Ale z drugiej strony. Słówko "obojętny" znaczy że dla kogoś, że "przykry" też. Monotematycznie, ale jak w temacie stoi, że do kogoś kierowany, znaczy ta sama osoba, dla tej samej osoby. Też natomiast peel, daleki jest od obojętności, raczej znajduje się gdzieś w okolicach przeciwnego bieguna. Dobrze dla mnie, jako autora, gdyż rozumiem, co nie zmienia faktu, a wręcz przeciwnie. Dziękuję Janino za piękny komentarz do tego niepięknego wiersza. Zdrówka!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czy to oznacza Eliko, iż zarzucasz mi, iż Cię nie lubię?

lubienie ma taką specyficzną cechę w sobie, rozumienia się
i wzajemnego uczucia, zarówno społecznie, jak i przyjacielsko.
tu pisał miły człowiek, że: co innego jest, gdy ktoś to np. do Ciebie
czy do mnie mówi, a co innego, gdy pisze. Samą płaszczyzną
przekazu jest mówienie lub pisanie, a one się różnią kiedy
zapomnimy schematu, czyli takiego szkicu czy rysunku
tej osoby, jak wizerunku, i kiedy coś wypowiada, a nie możemy
mieć tego przed oczami. Zatem, ja Ci nic nie mogę zarzucać,
tylko komentuję z dozą sceptycyzmu, ponieważ nie wiem do kogo się
zwracasz, i do kogo jesteś na nie, a tymbardziej na tak :)

Dziękuję Eliko, oczywiście że do wszystkich jestem na tak. Jak w tym wierszu. www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=103405 Ja sobie także wiele mam do zarzucenia, co chyba mnie najbardziej denerwuje. Zdrówka!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ależ, Judyt, dziwię się, bo przekonany byłem o przeciwnej wręcz wymowie. Aż sobie przeczytałem powtórnie. Tu to kobieta ma wiele do zarzucenia mężczyźnie, gdyż chce aby był kimś kim być nie może. Zdrówka!
hm..tak mi z tytułu: że to mężyzna kobiecie dedykował powyższe,
a trochę jakby ze scen filmu "fortepian", więc niech będzie sobą.
J. wzajemnie i serdecznie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



lubienie ma taką specyficzną cechę w sobie, rozumienia się
i wzajemnego uczucia, zarówno społecznie, jak i przyjacielsko.
tu pisał miły człowiek, że: co innego jest, gdy ktoś to np. do Ciebie
czy do mnie mówi, a co innego, gdy pisze. Samą płaszczyzną
przekazu jest mówienie lub pisanie, a one się różnią kiedy
zapomnimy schematu, czyli takiego szkicu czy rysunku
tej osoby, jak wizerunku, i kiedy coś wypowiada, a nie możemy
mieć tego przed oczami. Zatem, ja Ci nic nie mogę zarzucać,
tylko komentuję z dozą sceptycyzmu, ponieważ nie wiem do kogo się
zwracasz, i do kogo jesteś na nie, a tymbardziej na tak :)

Dziękuję Eliko, oczywiście że do wszystkich jestem na tak. Jak w tym wierszu. www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=103405 Ja sobie także wiele mam do zarzucenia, co chyba mnie najbardziej denerwuje. Zdrówka!

Łysy Taytańczyku, rozumiem Cię, tylko że ja nie mam sobie nic do zarzucenia,
tobie też nie mam jak zarzucać :)). Może znajdź sobie obiekt w sieci i na nim się oprzej,
/bo tak defacto to ja nie autor /, a on na tobie się oplecie łącznie z językiem
mówionym długo ale łakomym, no i bez mojego udziału :)). Ja tu tylko coś sobie przypominam i czarno na białym dopiszę. Ja to widzę ciężko dla ludziów i nawet nie chce
o tym myśleć, co to z tego wyjdzie. Serdecznie
pozdrawiam i zdrówka.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Andrzej P. Zajączkowski – wiersz jak przejrzysta woda... (notabene to ideał szkoły mistrza Bashō).
    • Inspiracją "Dom... N.Scotta Momadaya.         Język mamy  już nie ma znaczenia, bo barw nabiera wiatr, jak muzyka pamięci. Mały chłopiec widzi babcię w tradycyjnym stroju. I w domu pełnym rodzinnych zdjęć, i śpiew i śmiech rozlegający się za Deszczową Górę. I One- córki Belfastu. Sinn Féin już nie dzieli. O'Neill i Pengelly- przyszłości nadzieją? Oto świat rozbity na kryształ. Twoje, moje- uniwersum strach wybrał? Zaciągam kołdrę na głowę, mocniej i szczelniej. I przecież nie powiesz- ładny jest wiersz. Nie dowiem się, że dumna jesteś ze mnie. Moje ja wciąż bardziej blednie, jak kawałki szkła. Mamo.            
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Jednak stało się inaczej za sprawą owej fortuny z wiersza, która podobno jest ślepa.     Owszem pełna zgoda. Ten tekst powstał z mojego osobistego doświadczenia, bo tak dziełem przypadku się stało, że w za młodu miałem okazję dość sporo takich gwiazd i gwiazdeczek obojga płci poznać. I nie przypominam sobie ani jednej, która by nie cierpiała na chroniczny brak bliskości. One i oni są tacy jacyś zawsze ponad, trochę niedostępni, gdzieś tam wysoko oddaleni na firmamencie sławy. I nie jest to nawet takie ważne jak duży jest jej zasięg. Już nawet taka miss szkoły podstawowej, czy nawet klasy może mieć z tym problem. Przeciętne osoby w tym temacie radzą sobie znacznie lepiej. A jak pomóc gwiazdeczką? Przytulić tak zwyczajnie po swojsku. Spojrzeć w oczy bez chęci posiadania. To przyciąga prędzej czy później, szczególnie gdy młode i nie zepsute do cna. I samemu być sobą bez udawania kogoś znanego.   Dziękuję za komentarz i serduszko.    
    • @andreasMasz rację, dziękuję. :)
    • Pewien niegdyś chłopiec,  Zgubił się w mroku tego świata,  Odnaleźć się nie mógł,  Totalnie go nie rozumiał,  Ulicami miast się hasał, W poszukiwaniu odpowiedzi.   Zagubiony chłopiec,  Społeczeństwa się bardzo przestraszył, Taki agresywny, taki paskudny, Zaakceptować go nie chciał nikt, Podporządkować się również próbował,  Nie dał rady mimo chęci.   Plecak pełen radości porzucić musiał,  Balastem okazał się zbyt dużym,  Ciężar jego go przytłaczał,  Dalej zagubiony, dalej z pustymi rękoma, Głowa spuszczona w dół  Nie wiedział co począć miał.   Liczne porażki go nie wzmocniły,  W cieniu wolał się ukryć,  W jego głowie mu bezpieczniej, Nie chciał patrzeć na te twarze, Podejrzliwe i pełne nienawiści, Jak dziwaka go traktują, Jak od siebie gorszego.   Chłopiec poddał się,  Za dużo po drodze stracił, Nie dał rady iść dalej, Wyrwać się z tego świata,  Ani mu jakoś pomóc,  Nie dał rady go zrozumieć,  Czy też odpowiedzi znaleźć,  Na nurtujące go pytanie: "Czy mogę być tu sobą?"          
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...