Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Między brzozami białymi

Aneta Wójtowicz-Wójcik
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Aneta Wójtowicz-Wójcik

Aneta Wójtowicz-Wójcik

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Odeszliśmy by okazać skruchę.
Mogliśmy zostać pomimo tych złudzeń.
Z rodziną patrzącą teraz w okno.
Z tym synem któremu dałes pierwszy samolot.

Nagle znajdujesz się wysoko nad ziemią.
A w ręku trzymasz spowite spojrzenia.
Piszesz list, chcesz by tam dostarł.
Do tej rodziny patrzącej w okna.

Masz swoje życie całe przed oczami.
Żonę, kilkoro dzieci. Wyśnione pożycie ze spełnionymi marzeniami.
Nie chcesz ich teraz zawieść, nie chcesz tego stracić.
Fundament na którym budowałeś to wszystko, nie może się teraz zawalić.

Trzęsą ci się dłonie napełnione strachem.
Trzask, huk, głuchy akcent.
Strzelasz najdalej, najmocniej i pewnie.
A wtem twoja krew blednie.

Patrzysz na syna, żonę i dom.
Wspominasz wasz ciepły kąt.
A w nim najlepsze życia chwile.
Tam spoczywać chciałbyś w mogile.

Ale tutaj się pochowasz.
Na wieczność zostaniesz skazany.
Opuścisz to wszystko pod spowiciem mgły, przechadzającej się między białymi brzozami...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Apotemnofilia

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Florian Konrad Dla mnie jest to wiersz o momencie utraty kontroli nad własnym życiem. Świetnie wykorzystałeś konwencję horroru (nawiązanie do "Autostopowicza") po to, by nagle odwrócić sytuację - to nie intruz jest zagrożeniem, to my odkrywamy, że jesteśmy "na gapę" we własnym życiu. Mocna końcówka - "ciągle jedziemy. trwa czas przeszły". Jak trauma, której nie można zatrzymać ani przepracować.
    • bronmus45
      kasa jełopy .. kasa!!!

      Przez bronmus45 · Opublikowano

      ~~ Prohibicja u celu .. pierwowzór z PRL-u - lecz dziś w innych godzinach. Lobbyści bimbrowników (wobec słabych wyników) - czy w tym leży przyczyna? Producent destylarek (jest tutaj kilka marek) - gotów wyłożyć kasę. Przedstawiciele ludu nie widzą tutaj brudów - takich zaś w Sejmie masę .. Ooo .. ludzka przewrotności - kiedy wreszcie zagości w łbach władczych decydentów; że w owym ich zamiarze ciąg dalszy przykrych zdarzeń - bimbrownie miast .. "wódkowstrętu" ~~
    • Berenika97
      δQ = 0

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Roma Pewna krzywa była tak krzywa, że mój wczorajszy komentarz zgubiła. A może raczej to była skrzywionej czasoprzestrzeni wina? A poważnie to lubię połączenia matematyki i fizyki z poezją - Tomek jest fizykiem, więc nie muszę Ci tłumaczyć, jakie zrobiłaś na nim wrażenie. Świetnie połączyłaś fizyczny proces z ludzkim doświadczeniem. Proces adiabatyczny δQ=0 - oznacza, że nie ma wymiany ciepła między układem a jego otoczeniem, układ jest doskonale izolowany termicznie od swojego otoczenia. (musiałam to napisać, nie pytaj dlaczego! :)) Wiersz Twój jest tragicznym opisem bytu (lub relacji) tak kruchego, że nie jest w stanie przetrwać kontaktu z innym - "nie do bycia". Podmiot liryczny próbuje zamknąć się w "adiabatycznym" systemie, by uniknąć strat, ale sama ta próba jest "kaleka" (nieszczelna) i skazana na porażkę. Każda próba bliskości ("dotyk") prowadzi do "pogubienia", a pojawienie się konkretnej osoby ("ty") wywołuje ostateczny, nieodwracalny rozpad w chaos. To poetycki obraz kogoś, kto być może pragnie bliskości, ale jego wewnętrzna struktura psychiczna jest tak niestabilna, że kontakt z drugą osobą, zamiast budować, niszczy go doszczętnie. Tak to rozumiem, może błędnie, ale nam się podoba.  Niesamowity wiersz! Pozdrawiam -y! :)  
    • Alicja_Wysocka
      Taka sobie myśl.

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Berenika97 sorki, że tak bez słów, ale do takiej myśli - nic, tylko się uśmiechnąć,  pozdrawiam :)
    • Berenika97
      Taka sobie myśl.

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję! Nie jest tak źle. wolność to kotka co drzwi otwiera i zanim spytasz już świat wybiera   więc zamiast siedzieć w kącie jak myszka mrugam do słońca – niech będą igrzyska! @Alicja_WysockaBardzo dziękuję!  @obywatelBardzo dziękuję! 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...