Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Możliwe, że to pesymizm, jak takie sobie, to nie jest tak źle , to też cieszy

dzięks za komentarz

serdecznie

13
jak każda droga- to znaczy że nie ma nadziei i dalej idących
miłości i innych takich pojęć jak cierpienie itd..a skąd się bierze rozpacz?
z braku i z wrastania w ziemię- jak mówi wiersz, dołujący...
czy nie można się choć trochę unieść?
J.wzajemnie
Opublikowano

a ja myślę Judytko, że ta rozpacz i beznadzieja
jest niezależna od miłości, piękna, uroku,
dzieje się na innej płaszczyźnie naszego życia,
na tej na którą nie mamy wpływu albo go
w porę nie dostrzegamy,
z popiołu powstałeś i w proch się obrócisz,
człowiek poczęty jest w grzechu
i przechodzi od smrodu pieluch
do odoru całunu,
no i ja tak właśnie myślę,
jacek.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Możliwe, że to pesymizm, jak takie sobie, to nie jest tak źle , to też cieszy

dzięks za komentarz

serdecznie

13
jak każda droga- to znaczy że nie ma nadziei i dalej idących
miłości i innych takich pojęć jak cierpienie itd..a skąd się bierze rozpacz?
z braku i z wrastania w ziemię- jak mówi wiersz
J.wzajemnie

widzisz to nie jest tak, ten wiersz jest prosty jasne idzie w jednym kierunku w stronę cmentarza i uświadamia o krótkości życia, szarości, dla dociekliwych to rzeczą już jest wiadomą , że człowiek przed śmiercią widzi w 1 min całe swoje życie ale jednak jest skomplikowany i można dużo z niego wynieść życiowych prawd.
Jednak zależy to tylko od czytającego i o tym co piszesz o miłości właśnie do tego zmierza ten wiersz korzystaj z życia, gdyż masz tylko 1

serdecznie

13
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jest zależna otóż to ale lepiej zamknąć oczy
i nie widzieć lepiej zamknąć usta i nie mowić
lepiej zamknąć serce i nie przyjmować lepiej
żyć w rozpaczy,, J. tyle i więcej nic
Opublikowano

o nie Judytko,
kochać, śmiać się, radować,
zagrać na skrzypkach,
cieszyć się,
latem popływać, zagrać w tenisa, marzyć,
a to nieuchronne i tak przyjdzie,
najgorzej na koniec zupełny
pomyśleć, że właśnie przepie..... się życie,
wtedy dramat jest podwójny,
jacek

Opublikowano

hmm... życie w kadrach... było życie jako teatr a teraz nowocześniej - życie jako film... trzeba brnąć dalej... wiersz troszkę pesymistyczny, ale ja cenię sobie prawdę, nawet tę najsmutniejszą...
Pozdrowienia dla autora :)
Janina

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



I tutaj jest całe meritum wiersza w tym Jacku Twoim komentarzu , jak w drugim

wiersz uswiadamia, dlatego z życia trzeba korzystać

bardzo dziękuję za zrozumienie prostych słów

serdecznie pozdrawiam

13
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Już dawno o nim zapomniałem dlatego napisałem w cudzysłowie i nie był kierowany do Ciebie ale do siebie go kierowałem:):) znaczy do mojego wiersza

bardzo dziękuję za wizyty i komentarze

serdecznie

13
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Joanno chodziło mi o ostatnie chwile życia , że w kadrach przed smiercią się widzi całe życie, nie wiem czy dobre są te ,,kadry" zawsze czekam na propozycje zmian , w pierwowzorze było ,,całe życie" nie wiem co lepsze i czekam na rady.

Bardzo dziękuję za ,, cenię prawdę"

serdecznie

13

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...