Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

byłeś taki romantyczny
gdy przed koncertem
stroiłeś skrzypce
zalotnie drżały płomienie

w tańcu uchwycone dźwięki
białym wierszem
pisałam na pięciolinii
noc odbijała pamięcią

powracasz mój świerszczu
strofami rozbudzonej muzy
znów dostrajasz klimat

marzeniami wygrywamy
poetycką zwyczajność

moją twoją
naszą

Opublikowano

Krysiu, nic nie zrobię od czasu do czasu ktoś musi powiedzieć coś prawdziwego, nie ma że boli. To, co piszesz to strasznie oklepane obrazy, nic przyciągającego, jeśli chciałbym przeczytać ten wiersz po raz czwarty, równie dobrze mógłbym popatrzeć na jakąś kartkę świąteczną, ta sama waga. Ale nie odbierz mnie jako tego złego, lubię Cię i to, że jesteś tutaj na forum. zdrówko,
Jimmy

[quote]powracasz mój świerszczu
stroiłeś skrzypce



gdybyś skombinowała te dwa wersy, więcej w nich dla mnie poezji niż w całości
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



gdybyś skombinowała te dwa wersy, więcej w nich dla mnie poezji niż w całości
Jimmy, ale mnie to nie boli, jestem wdzięczna za taką szczerość, bo ona daje do myślenia. Jednakże ten wiersz miał być taki jak życie, miał być odbiciem tego, co aktualne w danej chwili...miał być po prostu ...prawdziwy.
Dziękuję, że czasem do mnie zaglądasz "świerszczu" i "nastrajasz" po swojemu...
:):)
Serdecznie i ciepło -
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


zdrętwiałaś??? dlaczego? :)
dziękuję Judytko i serdecznie pozdrawiam -
Krysia
Miłość Teresko miłość fajnie że przebija
J. serdecznie wzajemnie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


zdrętwiałaś??? dlaczego? :)
dziękuję Judytko i serdecznie pozdrawiam -
Krysia
Miłość Teresko miłość fajnie że przebija
J. serdecznie wzajemnie
rozumiem... oby jej jak najwięcej :)
serdeczności Judyt -
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jakże miło, że są tacy, którzy zauważają zniknięcie :)
dziękuję Gamini
:)))
serdecznie i ciepło -
Krysia
No Koleżanko - do roboty. Miłego...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaprosił mułłę słynnego w Tule hodowca mułów na świeże mule. Uczony nosem swym czułem ocenił: "Mule czuć mułem, a dennych potraw nie jem w ogóle".
    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...