Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Po drugiej stronie


Dam Iano

Rekomendowane odpowiedzi

Nie widzę, nie słyszę, nie oglądam się za siebie
nie mówię, czasu nie liczę, nie myślę o jedzenia potrzebie.
Nie wzdychan ze złości, bezsilności, z powodu słabości lecz miłości, radości i w hołdzie wolności.
Przede mną tylko Ty w płomiennych kolorach czekasz...
mówiąc, że nie jesteś złudzeniem, pozorem.
I jesteś tylko ze mną... aż do przebudzenia
Na chwilę realizmu zamykam się w sobie, potem znów się kładę i dalej tonę w marzeniach...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Fajna zbitka. Jak na początek nie jest źle. Zobaczymy, co zaproponujesz później. Ale nie myśl, że jest rewelacyjnie. Wprawdzie zachowujesz "lisie" zabiegi, choćby w postaci inwersji (o jedzenia potrzebie) bądź czasownik na końcu (kolorach czekasz...). Ale frazy typowo rymowane, wręcz rapowane, choć są poniekąd unikatem dla liryka, to nie wnoszą szczególnej świeżości.

Ale na pewno nie jest źle. Przyzwoicie z nadzieją. :-)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie wiem czy to jest wiersz dobry, ale na pewno jest niezły i jest potrzebny; a potrzebny jest nie tylko sobie (autorowi), ale także czytelnikowi, jeśli starszemu, to po to, żeby powrócić do dawnych lat, żeby znowu było tak, jak i tak już nigdy pewnie nie będzie, no bo jak to się mówi, to co było, to się już nie wróci. Ale przecież zawsze może się coś wrócić, i to bardziej niż w rzeczywistości, poprzez taki waśnie wiersz. Dlatego z miłą chęcią czytam takie wiersze, chyba najbardziej po to, żeby zobaczyć siebie, jakim się nie było (zakochanym, czy wolnym), ale mogło się być i kto wie, jak tak naprawdę było i jest. Ale też, to, co jest piękne (w wierszu) zawsze takie będzie, i nie ważne, przynajmniej dla mnie, czy w wierszu bardziej czy mniej dobrym. No i czy to ważnie, czy to jest wiersz o miłości, czy o wolności; grunt, że to jest wiersz o zachwycie, o niejakim uniesieniu (podnieceniu), o takim więc stanie (ducha i umysłu), że człowieka ponosi, ale chciałbym, żeby to też był wiersz o oczekiwaniu na coś, na co warto czekać, a czy tak jest, czy nie jest, to i tak jest piękn(i)e. Znaczy się tytuł wiersza sugeruje, że jest mowa o dwóch stronach, a przynajmniej drugiej stronie, ale mam nadzieję, że to nie jest bardziej fizyczna niż duchowa strona, acz z jednej i drugiej strony wszędzie jest blisko i wszędzie jest daleko.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...