Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Oculus sinimi index *

Judaszowy pocałunek
niezależne zwierciadło
studnia duszy, droga prawdy
pokazująca myśli cele pragnienia
dla jednych to tylko organ
inni widzą gwiazdy niebo morze
niby takie bliskie
a jednak tak daleko
mimo wszystko są
moje i lubię je
mają niezwykłą moc
przęseł fikcji w kilku kolorach.

*oczy są zwierciadłem duszy.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



podręcznikowy przykład jak nie powinno się pisać-banał goni banał banałem i banałem się podpiera
"mimo wszystko są
moje i lubię je
mają niezwykłą moc" - nie mają żadnej bo banał w poezji mieć jej nie może
chłopcy spod gór powinni lepiej pisać,to leży w ich charakterach
pozdrawiam i dobrze życzę
Opublikowano

bardzo trafnie wyostrzona puenta, obrazowo, dosadnie na jawie.
autorze prawdziwy z męskim ego świetnie. duży plus. masz jaja hahaha!

,,cudaszowy pocałunek
niezależne zwierciadło
studnia duszy, droga prawdy
pokazująca myśli cele pragnienia
dla jednych to tylko organ
inni widzą gwiazdy niebo morze
niby takie bliskie
a jednak tak daleko
mimo wszystko są
moje i lubię je
mają niezwykłą moc
przęseł fikcji w kilku kolorach.

*oczy są zwierciadłem duszy.;;
serd.pozdr.

Opublikowano

tak sobie myślę... jeśli jesteś uparta/uparty, to za jakiś czas zaprezentujesz jakiś ciekawy tekst,
cosik tam się telepie ;)
póki co, to są jeno jakieś plamy wątrobowe, znaczy wyrzuty ;)
sama fizjologia osobnicza, poezji brak
:(

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



gwiazdy nie spadają, bo nie mogą - eksplodują lub implodują, co np. kończy ich życie i wówczas stają się białymi karłami lub czerwonymi olbrzymami - ale na litość boską: nie spadają.

wiersz słaby, tak jak znajomość gwiazd.

pozdrawiam
  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...