Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czeka i czeka
tyle dni już kołuje
kręci zakręca skręca
to znów pędzi i pędzi
kiedy za godzinami
ze zwrotnicy zaglądnie
do zaginionej przełęczy

Niby minęły lata
miesiące i dnie całe
przypomina się wszystko
w biegu lub powoli
gdyby zegar był jeden
o tych samych głosach
z dwiema identycznymi tarczami
a ona szukała po przestworzach
w przepastnych otchłaniach ciernie

za przedartymi myślami

Opublikowano

wracanie do cierni nie jest dobre ponoć
trzeba ostawić to co zostało już odpuszczone
dwie tarcze-dwie osoby. Trochę bym zmieniła
weryfikację wersową, ale nie wcinam się w progi
J. serdecznie Fly, dobry

Opublikowano

ciernie symbolizują cierpienie, bół, żal
nie ma po co wracać do cierni, to tak bardzo zależy niekiedy
od tego czy innego wyboru
i owszem bez podmiotowo raczej nie jest
dobrze wracać do cierni,
jednak z życiem przeplatają się częściej i po latach niż radości - tak bywa,
a wspomnienia zależą od świadomości oraz czasu

dziękuję za czytanie Judyt
chciałabym poprawić pisownię i wersyfikację
dzisiaj nie przychodzi mi pomysł lepszy

serdecznie

Opublikowano

Fly,
niech ten pociąg już nie wraca,
"ta czaszka edwardzie już nigdy się nie uśmiechnie"
jak kołakowski pisał do kogoś,
rozpamiętywanie tego co było, jest
wbijaniem sobie samemu cierni,
świetny wiersz,
cieplutko,
jacek.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...