Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

bajka o błocie

Tali Maciej
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marlett

Marlett

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


moim zdaniem takie pobłażanie autorowi wpisu j.w. to wielka niesprawiedliwość wobec pozostałych (czerninka ;)
Miła marianno , mój komentarz dotyczy wiersza, więc w czym problem ?
I żeby zaraz sprawiedliwości szukać za pomocą scyzoryka ?
WiJa

WiJa

Opublikowano
Opublikowano

Dlaczego bez żartów? Dlaczego bez satyry? Dlaczego więc bez żartów, bez satyry, bez ironii ma się obchodzić poezja? Owszem, ten portal kipi kiepskimi żartami i żenującą ironią, ale od czasu do czasu da się coś wyłuskać. Jest to trzecia rzecz (pośród dziesiątek) tego rodzaju, która w przeciągu miesiąca zwróciła moją uwagę. Wcale nie mówię, że te trzy (ostatnio wyłuskane przeze mnie rzeczy) są jakąś rewelacją powodującą (z zachwytu) zawrót głowy, ale to są rzeczy godne uwagi. A, co do tej jednej konkretnej powyżej rzeczy, to można powiedzieć, że tytuł tego słowa, tej rzeczy, tego utworu, a właściwie tego potwora, odchamia to słowo. No i rzecz cała wyszła całkiem zgrabna, nawet jeżeli oficjalnie nie ma takiego słowa, Bo też wcale tu nie chodzi o jakiś pusty śmiech, tylko o …, kto wie czy nawet nie o zadumę nad stanem polskiego języka, a przynajmniej o języka możliwości. A więc chodzi o możliwości człowieka, które są bez mała nieograniczone, oczywiście jeżeli tylko człowiek ku temu jest uzdolniony. A nie mam wątpliwości, że autor ma talent i ma swoiste poczucie humoru; wie co mówi, bo zwraca uwagę na to, co mówi, co słowa znaczą. No i czyż nie lepiej w ten zabawny sposób przedstawiać mało zabawne słowa. Ale to jest, jak już mówiłem swego rodzaju sztuka, zaiste nie wszystkim (piszącym) dana i nie wszystkim (czytającym) odgadniona.

Tali Maciej

Tali Maciej

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie ma takiego słownictwa
i nie ma takich krótkich wierszy,
ani żadnej takiej formy literackiej nie ma;
na minus
(jak skorupy z jaj... itp)

przykro mi marianno że nie spodobał ci się mój poemat pisany 13-sto zgłoskowcem
pozdr

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiesław J.K.
      po innej stronie barykady

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @bazyl_prost ...a może nie istnieją żadne barykady. Pozdrawiam :)))))))
    • Wiesław J.K.
      Bury kot i jajko (rozmowa kontrolowana)

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Robert Witold Gorzkowski Filozofia jest w stanie odpowiedzieć na takowy dylemat,  ale jajka na twardo stwarzają ku temu inny dylemat, powiedzmy zapachowy o którym nie godzi się tutaj wspominać. Googlowe rozważania są istotnie ciekawe na tak delikatny, jajkowy temat:    "Z naukowego punktu widzenia pierwsze było jajko. Z niego wykluł się pierwszy ptak, który ewolucyjnie nie był jeszcze kurą, ale jego potomkiem była pierwsza kura. Gdyby pytanie dotyczyło "kurzego jajka", to pierwsze było jajko zniesione przez pre-kurę, która jeszcze nie była w pełni kurą.  Jajko było pierwsze: Ewolucja sprawiła, że ptaki wyewoluowały z gadów, a pierwsze jajka z chitynową skorupką pojawiły się miliony lat temu. Pierwsza kura wykluła się z jajka, które złożył ptak będący jej ewolucyjnym przodkiem. Kura była pierwsza (w kontekście kurzego jajka): Jeśli definicja "kurzego jajka" zakłada, że złożyła je kura, to pierwsza kura musiała istnieć przed pierwszym "kurzym jajkiem". Zgodnie z tą logiką, dwie pre-kury spłodziły potomka, który był już kurą i wykluł się z jajka złożonego przez tę pre-kurę."  -  Google.com   Google wie wszystko, nawet na temat kuro-jajeczny. Pozdrawiam serdecznie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Somalija
      relikwia

      Przez Somalija · Opublikowano

      @violetta Prawi go ogłoszą starotestamentalnym  żebrem ( po staropolsku - ziobrem) I będzie miał fuchę wśród relikwii...
    • Robert Witold Gorzkowski
      Bury kot i jajko (rozmowa kontrolowana)

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Wiesław J.K. to skojarzenie odnosi się do jajka czyż istnieje coś bardziej surowego od jajka które nie ma ani początku ani końca bo którz podejmie się się filozoficznego przedstawienia rozwiązania odwiecznego dylematu co było pierwsze jajo czy kura. Pozdrawiam 
    • Robert Witold Gorzkowski
      Wilno wiersz już był ale na 11.11 przybyłem do Wilna i go ofiarowuję

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      Litwo! czy mnie jeszcze miłujesz czy myślisz o mnie jak moja Ojczyzna czy tęskno wypatrujesz z wiarą wskrzeszoną na pokuszenie.    A gdy wracać będę na Macierzy łono  i w Ostrą Bramę zanosić pokuty  to z Góry Krzyży spójrz na mnie łaskawie ujmij od kończyn i bez miar błogosław.   W miłości nie rachuj a kwieciem pachnącym w krąg ciżby się wlewaj a rozlej przytomnie  po placach przelatuj a złotym promieniem  Żydom na kramach przyświecaj usłużnie.    Powtarzam te strofy pobożnie cytuję  co wiarę w narodzie przez wojny trzymała  i teraz to stojąc u progu katedry  tę noc ponad głową gwiaździście rozkładam.    Bo na nic błagania wróg stoi na powrót  i jak przed wiekami tak teraz się kłębi  aż znowu musimy walić w tarabany  i trąby bojowe wydobyć z odmętu.   Tymczasem przenosisz ponad głowy dachów  gdzie duchy szlacheckie tej ziemi się tłoczą  gdzie kurze bojowe powietrzem zakręcą i w nozdrza podetkną mi wonie morowe.   Tak pójdę polami na dawne stanice  biel kwiatów obaczę i zerwę je w słowach gdzie zieleń wezgłowia zachwyci me lico  Ukłonię się wiatrom wiejącym od nowa.    W rozstajach wiekowych kapliczek gromada  gdzie szlachcic się żegna i z konia nie zsiada  i zatnie rumaka popędzi przed siebie to czasu przeszłego świadectwo da w niebie.    I ja swoją miłość przytulam tak czule trochę opowiem by żałość w niej wzniecić  lecz wolę w jej oczy spoglądać i marzyć by nigdy tych wojen mój naród nie przeżył.   Idziemy a Wilno po bruku nas wodzi Maryja już tęskno przyciąga do siebie  na drzwiach pocałunek pokutnie składamy a w puszkę pątniczą wrzucamy medalik.   Ach przestań już myśleć przeklęta ma głowo  nie wskrzesisz umarłych z popiołów nie wstaną  naręcza bukietów rozrzucisz po polu na Rossie co świadkiem przez wieki zostanie.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...