Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

okrągłe rocznice muszą być
a wszystko co pomiędzy
całkiem bez znaczenia
od a do zet

opisać czułość nie zaznaną
może muzyka sfer niesłyszalna
mogą też kosy gwiżdżące
nie do tańca nie do tanich łez
choć porzuciły gniazdo
między krzewami żywopłotu

dominujące samice muszą być
bardziej bezwzględne od samców alfa
które właśnie piją piwo
na ławkach przed sklepami
nie mając czasu na robienie zakupów
ani serca na czułości albo inne głupstwa

i nawet idącym rankiem do pracy
z podbitymi oczami
wszystko się układa w całość
od alfy do omegi

Opublikowano

O ironio! O satyro! I to mi się właśnie podoba, zresztą nie tylko w tym wierszu. Satyra satyrą, ale co istotne, jak i o czym (kim) by to nie było, prawda jest tylko jedna, tylko że nie wszyscy ja widzą, a z tych. którzy nawet widzą, nie wszyscy ją biorą do siebie. Zawsze coś się dzieje (złego, głupiego, niedorzecznego) komuś i obok (jak w telewizorze), nigdy my sami nie jesteśmy tymi… I faktycznie według własnego mniemania, każdy jest inny, lepszy, mądrzejszy, a przynajmniej nie daje sobie dmuchać w kaszę, zwłaszcza jeśli kto widzi. Ale de facto, kto jaki jest, to tylko ślepemu i głuchemu nie da się zauważyć. Przepraszam, nie całkiem o tym jest wiersz, co mówię, bo jest jeszcze o czymś straszniejszym, o obłudzie i o bezradności, głównie męskiej, o tym, kto najbardziej podtrzymuje ogień ogniska domowego. No i o tym jest ten wiersz, co się faktycznie liczy, a faktycznie liczy się tylko pozór i właśnie obłuda, począwszy od tych stanów i klimatów, które są najbardziej strzeżone (za) rodzinnymi drzwiami. A wiadomo, że, co jest najbardziej strzeżone, to jest najbardziej podejrzane i niepewne, a przynajmniej wątpliwe.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...