Pieśń wieków

[Gorzki Postdekadenta]

Mój debiutancki wiersz:


Jak dobrze
Było starożytnym
Grzać się w słońcu greckim
Z żywiołów pięciu
Świat przyszły stwarzać

Jak dobrze
Było średniowiecznym
Wieść życie proste
Po szczeblach ascezy
Niebiańskich krain sięgać

Jak dobrze
Było romantykom
Serce mieć
Marzenia ideały
Za nie ginąć Krew przelewać

Jak dobrze
Dekadentom
Wódkę pośród dymu pić
Rozkoszować się
Słodkim stanem nieistnienia

Jak dobrze
Tym z dwudziestego pierwszego
W błogim żyć spokoju
Bez wojen i chorób
Głodu przemocy

Jak dobrze


Tak śpiewa dziecko
Przytupując do taktu
Kiwając główkami
A wiatr pieśń niesie
Hen
Wysoko
Pod stalowe niebo
Nuklearnej Zimy

[Fly Elika]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie jest wcale lekko
kochać życie
tak
nie jest wcale lekko żyć
J.Kichać i kochać ojczyznę
spoglądać na Z-etkę
jak na obczyznę

ciekawy wiersz
zastanawiam nad ostatnią strofką,
kochajmy się czy bijmy
do piersi w piersi

:)
ech na razie naprawdę mam dość
bez ostatniego wersu byłoby dużo lepiej,
a tak to poraża mnie to pewnie i nas tą niejasnością

pozdrawiam

[bazyl_prost]

bardzo ładne podsumowanie, a romantyczne porywy tylko jedną zwrotką

[łysy taytanczyk]

Bardzo długi i wspaniały wiersz. Do refleksji. Zdrówka!