Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to mi się wydaje argumentem przeciw, a nie za.
też tak sobie pomyślałem, ale w tym wierszu mnie to ujęło. Jak w życiu, kiedy siedzenie w parku na ławce i picie wina może być wszystkim, co można zamanifestować światu. Leszek.

kwestia wyboru. ja wolę solidną filozofię, dobre wino i wiersze, a nie paplaninę.
/b
  • Odpowiedzi 64
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


też tak sobie pomyślałem, ale w tym wierszu mnie to ujęło. Jak w życiu, kiedy siedzenie w parku na ławce i picie wina może być wszystkim, co można zamanifestować światu. Leszek.

kwestia wyboru. ja wolę solidną filozofię, dobre wino i wiersze, a nie paplaninę.
/b




Wiosenny sen o połamanym koszu
...

Zainspirowane wierszami andrejcha, których styl ma w sobie czystą prostotę ( !!!)

Dnia: 2010-03-04 11:23:03, napisał(a): Bea.2u
Komentarzy: 3228

Ale jaja... !
: )))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



kwestia wyboru. ja wolę solidną filozofię, dobre wino i wiersze, a nie paplaninę.
/b




Wiosenny sen o połamanym koszu
...

Zainspirowane wierszami andrejcha, których styl ma w sobie czystą prostotę ( !!!)

Dnia: 2010-03-04 11:23:03, napisał(a): Bea.2u
Komentarzy: 3228

Ale jaja... !
: )))))


Nie wierzę, aby Ser Lecter nie widział różnic między tymi dwoma tworkami. mój spójny i abstrakcyjny, ten zwykłą paplaniną. nawet inni plusując pokazują błędy, nie tylko Leszek. Żeby ta życzliwość nie przerodziła się w litość, może należy pozbyć się tej zaćmy z oczu, podejść krytycznie i nie pogrążać autorki.

bez jaj.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.






Wiosenny sen o połamanym koszu
...

Zainspirowane wierszami andrejcha, których styl ma w sobie czystą prostotę ( !!!)

Dnia: 2010-03-04 11:23:03, napisał(a): Bea.2u
Komentarzy: 3228

Ale jaja... !
: )))))


Nie wierzę, aby Ser Lecter nie widział różnic między tymi dwoma tworkami. mój spójny i abstrakcyjny, ten zwykłą paplaniną. nawet inni plusując pokazują błędy, nie tylko Leszek. Żeby ta życzliwość nie przerodziła się w litość, może należy pozbyć się tej zaćmy z oczu, podejść krytycznie i nie pogrążać autorki.

bez jaj.

Szanowna Bea.2u, nie śmiałbym porównywać waszych tekstów, w dobry nastrój wprowadziła mnie twoja deklaracja, umiłowania solidnej filozofii i " wierszy ". Tutaj andrejch jest niedościgłym wzorem, godnym twojego uwielbienia...gdzież Agacie do takich sublimacji tworzenia i odbioru ;) Twoja ręka wytrawnego konesera bezbłędnie i z gracją wyławia owe perły poezji współczesnej ; ) Logika nakazuje sądzić, że wspomniane ( równie dobre ) wino, można skonsumować za garść bilonu... ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Nie wierzę, aby Ser Lecter nie widział różnic między tymi dwoma tworkami. mój spójny i abstrakcyjny, ten zwykłą paplaniną. nawet inni plusując pokazują błędy, nie tylko Leszek. Żeby ta życzliwość nie przerodziła się w litość, może należy pozbyć się tej zaćmy z oczu, podejść krytycznie i nie pogrążać autorki.

bez jaj.

Szanowna Bea.2u, nie śmiałbym porównywać waszych tekstów, w dobry nastrój wprowadziła mnie twoja deklaracja, umiłowania solidnej filozofii i " wierszy ". Tutaj andrejch jest niedościgłym wzorem, godnym twojego uwielbienia...gdzież Agacie do takich sublimacji tworzenia i odbioru ;) Twoja ręka wytrawnego konesera bezbłędnie i z gracją wyławia owe perły poezji współczesnej ; ) Logika nakazuje sądzić, że wspomniane ( równie dobre ) wino, można skonsumować za garść bilonu... ;)

ta sama ręka wyławiała pańskie perełki.
autorzy potrafią się pięknie różnić, ale niech kurczę cokolwiek w nich będzie wartościowego.
pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Szanowna Bea.2u, nie śmiałbym porównywać waszych tekstów, w dobry nastrój wprowadziła mnie twoja deklaracja, umiłowania solidnej filozofii i " wierszy ". Tutaj andrejch jest niedościgłym wzorem, godnym twojego uwielbienia...gdzież Agacie do takich sublimacji tworzenia i odbioru ;) Twoja ręka wytrawnego konesera bezbłędnie i z gracją wyławia owe perły poezji współczesnej ; ) Logika nakazuje sądzić, że wspomniane ( równie dobre ) wino, można skonsumować za garść bilonu... ;)

ta sama ręka wyławiała pańskie perełki.
autorzy potrafią się pięknie różnić, ale niech kurczę cokolwiek w nich będzie wartościowego.
pozdrawiam.

Bea.2u, tu nie chodzi o " cokolwiek ", tylko o " solidną filozofię " zadeklarowaną przez ciebie, jako główny czynnik opiniotwórczy. Staram się dociec na czym polega owa " solidność " i jeżeli egzotyka twoich wyborów ( andrejch !), miałaby być tu jakąś podpowiedzią, to okazuje się, że to filozoficzna buła z parówą...
Nie sądzę, by autorka miała ochotę ścigać się w tej " konkurencji " ;)

P.S.
Napisz uczciwie : nie lubię cię babo a nie dorabiaj do tego estetyzującej ideologii. Co lubi Bea.2u, dobrze widać i koneserski makijaż tego nie zmieni...
;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ta sama ręka wyławiała pańskie perełki.
autorzy potrafią się pięknie różnić, ale niech kurczę cokolwiek w nich będzie wartościowego.
pozdrawiam.

Bea.2u, tu nie chodzi o " cokolwiek ", tylko o " solidną filozofię " zadeklarowaną przez ciebie, jako główny czynnik opiniotwórczy. Staram się dociec na czym polega owa " solidność " i jeżeli egzotyka twoich wyborów ( andrejch !), miałaby być tu jakąś podpowiedzią, to okazuje się, że to filozoficzna buła z parówą...
Nie sądzę, by autorka miała ochotę ścigać się w tej " konkurencji " ;)

P.S.
Napisz uczciwie : nie lubię cię babo a nie dorabiaj do tego estetyzującej ideologii. Co lubi Bea.2u, dobrze widać i koneserski makijaż tego nie zmieni...
;)


Przesadzasz z tym "nie lubię". Pamiętam jak biegała z jabłkiem na patyku i to miało swój urok. Nie twierdzę też, że każdy wiersz musi mieć podstawy w solidnej filozofii. Lubię sobie odjechać tu czy tam, choć staram się w tym zachować owo cokolwiek. Wartością może być również wdzięk, nonszalancja, zgrzyt dramaturgiczny. Coś, co mnie "uśmiechnie". Powyższe zaś wywody miałkie i mocno zatęchłe niestety nie tworzą wiersza. Uważam, że autorka straciła osobowość, a to nie służy wierszom.

hejka.

bea. kurczę pieczone.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bea.2u, tu nie chodzi o " cokolwiek ", tylko o " solidną filozofię " zadeklarowaną przez ciebie, jako główny czynnik opiniotwórczy. Staram się dociec na czym polega owa " solidność " i jeżeli egzotyka twoich wyborów ( andrejch !), miałaby być tu jakąś podpowiedzią, to okazuje się, że to filozoficzna buła z parówą...
Nie sądzę, by autorka miała ochotę ścigać się w tej " konkurencji " ;)

P.S.
Napisz uczciwie : nie lubię cię babo a nie dorabiaj do tego estetyzującej ideologii. Co lubi Bea.2u, dobrze widać i koneserski makijaż tego nie zmieni...
;)


Przesadzasz z tym "nie lubię". Pamiętam jak biegała z jabłkiem na patyku i to miało swój urok. Nie twierdzę też, że każdy wiersz musi mieć podstawy w solidnej filozofii. Lubię sobie odjechać tu czy tam, choć staram się w tym zachować owo cokolwiek. Wartością może być również wdzięk, nonszalancja, zgrzyt dramaturgiczny. Coś, co mnie "uśmiechnie". Powyższe zaś wywody miałkie i mocno zatęchłe niestety nie tworzą wiersza. Uważam, że autorka straciła osobowość, a to nie służy wierszom.

hejka.

bea. kurczę pieczone.

Bea.2u, im dalej w las/ dyskusję, tym mniej rozumiem ;)
Na początku były dąsy, bo wiersz jest " niesolidnie filozoficzny ", teraz wycofujesz się rakiem na pozycje :

Nie twierdzę też, że każdy wiersz musi mieć podstawy w solidnej filozofii. Lubię sobie odjechać tu czy tam, choć staram się w tym zachować owo cokolwiek. Wartością może być również wdzięk, nonszalancja, zgrzyt dramaturgiczny. Coś, co mnie "uśmiechnie".

Skoro do Leszka się " coś " uśmiechnęło, to podważanie tego, jest negowaniem tego co się samemu napisało...Do ciebie się " uśmiecha ", do Leszka nie może ?!
Odnoszę wrażenie, że nie całkiem panujesz nad sensem swoich wypowiedzi - ot, typowa paplanina...

P.S.
Byłbym wdzięczny, gdyby komentatorka zostawiła metamorfozy osobowościowe autorki w spokoju i skupiła się na tekście. To o niego przecież chodzi, prawda...? ;)
Na stęchliznę przy lekturze pomaga otwarcie okien i przewietrzenie pokoju...nie tylko ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Przesadzasz z tym "nie lubię". Pamiętam jak biegała z jabłkiem na patyku i to miało swój urok. Nie twierdzę też, że każdy wiersz musi mieć podstawy w solidnej filozofii. Lubię sobie odjechać tu czy tam, choć staram się w tym zachować owo cokolwiek. Wartością może być również wdzięk, nonszalancja, zgrzyt dramaturgiczny. Coś, co mnie "uśmiechnie". Powyższe zaś wywody miałkie i mocno zatęchłe niestety nie tworzą wiersza. Uważam, że autorka straciła osobowość, a to nie służy wierszom.

hejka.

bea. kurczę pieczone.

Bea.2u, im dalej w las/ dyskusję, tym mniej rozumiem ;)
Na początku były dąsy, bo wiersz jest " niesolidnie filozoficzny ", teraz wycofujesz się rakiem na pozycje :

Nie twierdzę też, że każdy wiersz musi mieć podstawy w solidnej filozofii. Lubię sobie odjechać tu czy tam, choć staram się w tym zachować owo cokolwiek. Wartością może być również wdzięk, nonszalancja, zgrzyt dramaturgiczny. Coś, co mnie "uśmiechnie".

Skoro do Leszka się " coś " uśmiechnęło, to podważanie tego, jest negowaniem tego co się samemu napisało...Do ciebie się " uśmiecha ", do Leszka nie może ?!
Odnoszę wrażenie, że nie całkiem panujesz nad sensem swoich wypowiedzi - ot, typowa paplanina...

P.S.
Byłbym wdzięczny, gdyby komentatorka zostawiła metamorfozy osobowościowe autorki w spokoju i skupiła się na tekście. To o niego przecież chodzi, prawda...? ;)
Na stęchliznę przy lekturze pomaga otwarcie okien i przewietrzenie pokoju...nie tylko ;)


moja odpowiedź jest logiczna i skoro nie rozumiesz, to już nie mój problem
nie podważam uznania Leszka, jedynie spytałam
skoro autorka sama twierdzi, że tekst ma ciągotki refleksyjne, to nie przypuszczałam, że chodzi jej o refleksy na brudnej kałuży.

koniec rozmowy.
Opublikowano

Agato, wiersz jest dobry, optymistyczny i chociaż młodego wina nie piłem hohohohoooo
i chyba już się nie napiję - to fajnie sobie przypomnieć ;)
Trochę Ci zazdroszczę tego optymizmu, bo spodziewam się katastrofy kompletnej, definitywnej
i scen, jak z Orwella i Wellesa razem wziętych, na naszych zakichanych 'autostradach' i wąchockich portach lotniczych ;p
Ale miło było poczytać, pozdrawiam bardzo serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


u mnie, dopóki nie przeczytam wydrukowanego, konieczność trzygroszowania ;)

a oto i one ;) :

(siedzimy w parku i pijemy najmłodsze wino świata)

w 2012
słoneczny wiatr dotrze do Ziemi
rozkołyszą się elektrony
wzdłuż Jej linii
obrosną pole magnetyczne
potrącając cząsteczki
zaczną promieniować
kwantami światła

ich taniec z helem obudzi niebieski i fiolet
ich taniec z tlenem wyrwie ze snu czerwień i zieleń

w 2012 będą lepsze urodzaje
większy przyrost drzew i cieplejsze lato
wino z tego rocznika będzie najlepsze


ps. jako niedoszły einstein nr 2 dostrzegam (kątem oka) tuiówdzie fizyczne faux pas
ale raczej mi to kalafior ;)

na psa 2. - nadal brakuje mi u Cię dyscypliny słowa,
wszak słowo droższe piniędzy - jak mawiał Pawlak ;)

a teraz na psa ogrodnika ;) - z otoczenia tekst się wyróżnia in plus

- indiańskim 'pozdro' zakańczam , hihi... :)

Raczej nie ma takiej opcji, że fizyczne faux pas ;)
Przygotowałam się do tematu rzetelnie, ale mogę się mylić ;)
jak każdy ;P
P.S. 2 - dyscyplina jest, wisi w szafie razem z portkami ;)
ale jakbyś mogła Fiś to napisz proszę co dokładnie masz na myśli, bo nie wim.
Zastanawiam się czy nie umieścić w wierszu lub w tytule jakiejś wyraźniejszej wskazówki odnośnie, donośnie zorzy polarnej.
Może aurora borealis, aurora australis ;P ?
Pies ogrodnik zdechnie z głodu ;) :D
Słowiańskim hołk pozdrawiam i kłaniam pięknie :))
hihi... nie na próżno żem blądynka...
na początek, tekścik sobie tuitam poprzycinałam, bom uznała żeś się nadto rozgadała (jako ta niezdyscyplinowana w słowie ;),
a potem, wczytując się w swe przycięte dzieło, dostrzegłażem fizyczne fopasy, .....ale jakoś nie pokojarzyłam, że jestem ich 'producentką' ;P

Agata, Ty mnie wcale nie słuchaj, przynajmniej dopóki wiosna się nie na drugi bok nie obróci ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Stefanie ja tylko chciałam zrozumieć zorzę polarną ;)
Znawca win powinien ją rozumieć ;)
Za szczerość dzięki wielkie, tylko z obliczeń na dole wychodzi że 2+2=5 (?)
Myślisz, że Angello chciał zaznaczyć w ten sposób swoją obecność pod moim wierszem !?
Fajnie :)
Ok, przyjmuję Twoją algebrę, 2+2=5. CCC. Sorki za minusik.
Opublikowano

Czytam tekst trochę inaczej, bez kataklizmów, proroctw i...nawet wina :)
Wiersz, to zachwyt i pochylenie się nad przedziwnym uśmiechem natury (w tym przypadku -aurora borealis). Przyglądanie się temu zjawisku z pozycji ławki, może dostarczyć podobnych "emocji", jak degustacja wina... Dla mnie głównym motywem wiersza jest przyczynowość, materialna inicjacja czasu przyszłego (najmłodszego). Przyszłe urodzaje i wina, wpisane w cykl aktywności słonecznej, są w tym przypadku podejrzane u swych narodzin, w fantastycznym " fizyczno-chemicznym" tańcu...Kiedy spełni się "taniec" elektronów, do tańca zaprosi Bachus... ;)
Dziękujmy Panu za atmosferę... :)))

Ależ zakręciłaś...
:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to mi się wydaje argumentem przeciw, a nie za.
też tak sobie pomyślałem, ale w tym wierszu mnie to ujęło. Jak w życiu, kiedy siedzenie w parku na ławce i picie wina może być wszystkim, co można zamanifestować światu. Leszek.

Dobrze :)
W takim razie proponuję taką manifestację:
Uwolnić wszystkie papugi, susły, świnki morskie, chomiki i japońskie myszki !!! :)))
Młode wino tak działa ? Nie wiedziałam ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Proponuję na czas katastrofy wybrać się na wakacje z blondynką ;)))
Cieszę się że odbierasz mój optymizm niepoprawny...
Lubię jak do mnie zaglądasz. Następnym razem zabierz ze sobą rudego Leona i świetliki :))
Dziękuję. Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Raczej nie ma takiej opcji, że fizyczne faux pas ;)
Przygotowałam się do tematu rzetelnie, ale mogę się mylić ;)
jak każdy ;P
P.S. 2 - dyscyplina jest, wisi w szafie razem z portkami ;)
ale jakbyś mogła Fiś to napisz proszę co dokładnie masz na myśli, bo nie wim.
Zastanawiam się czy nie umieścić w wierszu lub w tytule jakiejś wyraźniejszej wskazówki odnośnie, donośnie zorzy polarnej.
Może aurora borealis, aurora australis ;P ?
Pies ogrodnik zdechnie z głodu ;) :D
Słowiańskim hołk pozdrawiam i kłaniam pięknie :))
hihi... nie na próżno żem blądynka...
na początek, tekścik sobie tuitam poprzycinałam, bom uznała żeś się nadto rozgadała (jako ta niezdyscyplinowana w słowie ;),
a potem, wczytując się w swe przycięte dzieło, dostrzegłażem fizyczne fopasy, .....ale jakoś nie pokojarzyłam, że jestem ich 'producentką' ;P

Agata, Ty mnie wcale nie słuchaj, przynajmniej dopóki wiosna się nie na drugi bok nie obróci ;)

I tak będę Cię słuchać, mam podobnie z wiosną ;)
Z naszego wspólnego chaosu zawsze wychodzi coś dobrego ;)))
Dzięki Ank Ink :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Stefanie ja tylko chciałam zrozumieć zorzę polarną ;)
Znawca win powinien ją rozumieć ;)
Za szczerość dzięki wielkie, tylko z obliczeń na dole wychodzi że 2+2=5 (?)
Myślisz, że Angello chciał zaznaczyć w ten sposób swoją obecność pod moim wierszem !?
Fajnie :)
Ok, przyjmuję Twoją algebrę, 2+2=5. CCC. Sorki za minusik.

Młode wino jest be zanim stanie się stare ;)
Dziękuję za powroty.
Do następnego Stef :))
CCC.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dla takich chwil warto żyć :)
Dziękuję za komentarz na miarę mojego bliźniaka ;)
Właśnie się dowiedziałam, że Dionizje Wielkie przypadają na koniec marca i początek kwietnia...
:*

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ... będzie zacząć tradycyjnie - czyli od początku. Prawda? Zaczynam więc.     Nastolatkiem będąc, przeczytałem - nazwijmy tę książkę powieścią historyczną - "Królestwo złotych łez" Zenona Kosidowskiego. W tamtych latach nie myślałem o przyszłych celach-marzeniach, w dużej mierze dlatego, że tyżwcieleniowi rodzice nie używali tego pojęcia - w każdym razie nie podczas rozmów ze mną. Zresztą w późniejszych latach okazało się, że pomimo kształtowania mnie, celowego przecież,  także poprzez czytanie książek najrozmaitszych treści, w tym o czarodziejach i czarach - jak "Mój Przyjaciel Pan Likey" i o podróżach naprawdę dalekich - jak "Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi" jako osoby myślącej azależnie i o otwartym umyśle, marzycielskiej i odstającej od otaczającego świata - mieli zbyt mało zrozumienia dla mnie jako kogoś, kogo intelektualnie ukształtowali właśnie takim, jak pięć linijek wyżej określiłem.     Minęły lata. Przestałem być nastolatkiem, osiągnąwszy "osiemnastkę" i zdawszy maturę. Minęły i kolejne: częściowo przestudiowane, częściowo przepracowane; te ostatnie, w liczbie ponad dziesięciu, w UK i w Królestwie Niderlandów. Czas na realizację marzeń zaczął zazębiać się z tymi ostatnimi w sposób coraz bardziej widoczny - czy też wyraźny - gdy ni stąd, ni zowąd i nie namówiony zacząłem pisać książki. Pierwszą w roku dwa tysiące osiemnastym, następne w kolejnych latach: dwutomową powieść i dwa zbiory opowiadań. Powoli zbliża się czas na tomik poezji, jako że wierszy "popełniłem" w latach studenckich i po~ - co najmniej kilkadziesiąt. W sam raz na wyżej wymieniony.     Zaraz - Czytelniku, już widzę oczami wyobraźni, a może ducha, jak zadajesz to pytanie - a co z podróżnymi marzeniami? One zazębiły się z zamieszkiwaniem w Niderlandach, wiodąc mnie raz tu, raz tam. Do Brazylii, Egiptu, Maroka, Rosji, Sri-Lanki i Tunezji, a po pożegnaniu z Holandią do Tajlandii i do Peru (gdzie Autor obecnie przebywa) oraz do Boliwii (dokąd uda się wkrótce). Zazębiły się też z twórczością,  jako że "Inne spojrzenie" oraz powstałe później opowiadania zostały napisane również w odwiedzonych krajach. Mało  tego. Zazębiły się także, połączyły bądź wymieszały również z duchową refleksją Autora, któraż zawiodła jego osobę do Ameryki Południowej, potem na jedną z wyspę-klejnot Oceanu Indyjskiego, wreszcie znów na wskazany przed chwilą kontynent.     Tak więc... wcześniej Doświadczenie Wielkiej Piramidy, po nim Pobyt na Wyspie Narodzin Buddy, teraz Machu Picchu. Marzę. Osiągam cele. Zataczam koło czy zmierzam naprzód? A może to jedno i to samo? Bo czy istnieje rozwój bez spoglądania w przeszłość?     Stałem wczoraj wśród tego, co pozostało z Machu Picchu: pośród murów, ścian i tarasów. W sferze tętniącej wciąż,  wyczuwalnej i żywej energii związanych arozerwalnie z przyrodą ludzi, którzy tam i wtedy przeżywali swoje kolejne wcielenia - najprawdopodobniej w pełni świadomie. Dwudziestego pierwszego dnia Września, dnia kosmicznej i energetycznej koniunkcji. Dnia zakończenia cyklu. Wreszcie dnia związanego z datą urodzin osoby wciąż dla mnie istotnej. Czy to nie cudowne, jak daty potrafią zbiegać się ze sobą, pokazując energetyczny - i duchowy zarazem - charakter czasu?     Jeden z kamieni, dotkniętych w określony sposób za radą przewodnika Jorge'a - dlaczego wybrałem właśnie ten? - milczał przez moment. Potem wybuchł ogniem, następnie mrokiem, wrzącym wieloma niezrozumiałymi głosami. Jorge powiedział, że otworzyłem portal. Przez oczywistość nie doradził ostrożności...    Wspomniana uprzednio ważna dla mnie osoba wiąże się ściśle z kolejnym Doświadczeniem. Dzisiejszym.    Saqsaywaman. Kolejna pozostałość wysiłku dusz, zamieszkujących tam i wtedy ciała, przynależne do społeczności, zwane Inkami. Kolejne mury i tarasy w kolejnym polu energii. Kolejny głaz, wybuchający wewnętrznym niepokojem i konfliktem oraz emocjonalnym rozedrganiem osoby dopiero co nadmienionej. Czy owo Doświadczenie nie świadczy dobitnie, że dla osobowej energii nie istnieją geograficzne granice? Że można nawiązać kontakt, poczuć fragment czyjegoś duchowego ja, będąc samemu tysiące kilometrów dalej, w innym kraju innego kontynentu?    Wreszcie kolejny kamień, i tu znów pytanie - dlaczego ten? Dlaczego odezwał się z zaproszeniem ów właśnie, podczas gdy trzy poprzednie powiedziały: "To nie ja, idź dalej"? Czyżby czekał ze swoją energią i ze swoim przekazem właśnie na mnie? Z trzema, tylko i aż, słowami: "Władza. Potęga. Pokora."?    Znów kolejne spełnione marzenie, możliwe do realizacji wskutek uprzedniego zbiegnięcia się życiowych okoliczności, dało mi do myślenia.    Zdaję sobie sprawę, że powyższy tekst, jako osobisty, jest trudny w odbiorze. Ale przecież wolno mi sparafrazować zdanie pewnego Mędrca słowami: "Kto ma oczy do czytania, niechaj czyta." Bo przecież z pełną świadomością "Com napisał, napisałem" - że powtórzę stwierdzenie kolejnej uwiecznionej w Historii osoby?       Cusco, 22. Września 2025       
    • @lena2_ Leno, tak pięknie to ujęłaś… Słońce w zenicie nie rzuca cienia, tak jak serce pełne światła nie daje miejsca ciemności. To obraz dobroci, która potrafi rozświetlić wszystko wokół. Twój wiersz jest jak promień, zabieram go pod poduszkę :)
    • @Florian Konrad To żebractwo poetyckie, które błaga o przyjęcie, dopomina się o miejsce w czyimś wnętrzu. Jednak jest w tym prośbieniu siła języka i humor, dzięki czemu to nie poniżenie, lecz autentyczna, godna prośba. To żebranie z honorem - pokazuje wrażliwość i odwagę ujawnienia się.   Twoje słowa przypominają, że można być nieodspajalnym  (ładny neologizm) prawdziwym i trwałym. Ta pokora nie umniejsza, lecz dodaje blasku.      
    • @UtratabezStraty Nie chcę tłumaczyć wiersza, bo wtedy zamykam drzwi do innych pokoi czy światów. Czasem czytelnik zobaczy więcej niż autor - i to też jest fascynujące, szczególnie w poezji.
    • Skoro tak twierdzisz...  Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...