Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

spadające jabłko potoczyło się
wprost pod moje stopy
schyliłem się i je podniosłem
wytarłem w rękaw i wbiłem w nie zęby
smakowało wybornie grzechem

gdy rozrabiasz i nie słuchasz mamy
drzewo nie rodzi owoców
a cały system wartości diabli biorą
na kolano i pasem go
do kąta warto postawić
półkę z telewizorem
i obejrzeć dobry mecz bokserski
nie ważne kto z kim

istotny jest rozlew krwi

Opublikowano

Gdyby tak młodzi ,,,,dorastający i ....nie tylko posłuchali oooooooj zadziałało by....!
U mnie czytałam ludkom o różnym przekroju wiekowym ,,,,zachwyceni!
Gratuluję Autorowi świetnego przekazu i mądrości zawartej w wierszu!!!
Ann

Opublikowano

system wartości powinien być oparty na jednym przykazaniu - zachowuj się tak, żeby wyszło dobrze. Sztuczne i sztywne trzymanie się zasad, które owocuje ranieniem bliskich, to nie to. Najważniejsza miłość i rozumienie się nawzajem. Mam nadzieję, że to o tym, panie B. Pozdrawiam serdecznie,
łucja.

Opublikowano

dla mnie boks w polsce, to robienie z ludzi debili. wszystko kończy się w pierwszych rundach, a ludzie płacą, żeby popatrzeć na kilka minut walki. ;P to ma sens? niech oni sobie dobierają prawdziwych przeciwników! a krwi za mało! ale miałem o wierszu...

powinieneś wymazać słówko "grzech", wszyscy bowiem wiedzą, że jabłko jest jego symbolem. zdrówko,
Jimmy

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie wiem czy nie za daleko z interpretacją Jimmy, ale w sumie ilu czytelników tyle spostrzeżeń;)
masz rację "grzech" do kosza, ostatnio w ogóle jakąś mam jazdę na "jabłka", przeglądając folder pisze o nich aż nadto i tak się zastanawiam jaka jest przyczyna;)
dzięki za słowa
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie wiem czy nie za daleko z interpretacją Jimmy, ale w sumie ilu czytelników tyle spostrzeżeń;)
masz rację "grzech" do kosza, ostatnio w ogóle jakąś mam jazdę na "jabłka", przeglądając folder pisze o nich aż nadto i tak się zastanawiam jaka jest przyczyna;)
dzięki za słowa
pozdrawiam
r
bo Ty grzesznik jesteś, Rafał,
zdrówko,
Jimmy

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Relsom ładny wiersz  Bardzo smutny a ja takie lubię 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...