Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tym razem Lecterze może tak być, że nie masz racji. Na oko niby się wyklucza, zawsze jednak ciągnęło mnie do grzebania w mule. Jak się przyjrzeć uważniej to zawsze się coś tam znajdzie. Zaskakujące kongregacje piasku to nic, są nawet drobiny złota, nie tylko w mule rzecznym, a diamenty? A ja tylko garścią piasku, czymkolwiek policzalnym...
Nie przeczę, że nie wszystko w tym wierszu jest w porządku. Dzięki za wejrzenie i pozdrawiam. Leszek.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Myślę Agato nad Twoimi propozycjami, nie potrafię się przypasować. Irytuje mnie zakończenie wiersza, może coś podpowiesz? Pozdrawiam. Leszek.

Coś mam:
nieustannie szukam odpowiedzi
w imię czego
nie dać się zapomnieć
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To w końcu w czym chcesz zostać? W piachu, w mule, magmie, glinie czy w humusie?
Pozdrawiam. Stefan.
Stefanie, to proste, jak...;). W garści piasku, w jasnych ziarenkach, jeżeli już mógłbym wybierać. Pozdrawiam. Leszek.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Myślę Agato nad Twoimi propozycjami, nie potrafię się przypasować. Irytuje mnie zakończenie wiersza, może coś podpowiesz? Pozdrawiam. Leszek.

Coś mam:
nieustannie szukam odpowiedzi
w imię czego
nie dać się zapomnieć
Dziękuję Agato, to chyba dobry kierunek. Pozdrawiam. Leszek.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


bardzo - tylko po co "?" - myślę zbędne takie to (mnie trochu razi)
serdecznie pozdrawiam - Jola
Dzięki, zaraz coś z tym wreszcie zrobię. Pozdrawiam. Leszek.
nie o to chodzi, same znaczki :))
tzn:
tylko po co
w imię czego
nie dać się zapomnieć
serdecznie - Jola i spokojnie - fajny też bym chciała jak w wierszu :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki, zaraz coś z tym wreszcie zrobię. Pozdrawiam. Leszek.
nie o to chodzi, same znaczki :))
tzn:
tylko po co
w imię czego
nie dać się zapomnieć
serdecznie - Jola i spokojnie - fajny też bym chciała jak w wierszu :))
Freud się kłania,widziałem, co chciałem. Teraz muszę się z tym przespać:) Leszek.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie o to chodzi, same znaczki :))
tzn:
tylko po co
w imię czego
nie dać się zapomnieć
serdecznie - Jola i spokojnie - fajny też bym chciała jak w wierszu :))
Freud się kłania,widziałem, co chciałem. Teraz muszę się z tym przespać:) Leszek.
Leszku sen bardzo ważny :))
nie mam nic przeciw, zawsze można coś... te zdania są pytające - nie ma potrzeby... ale wola autora jest najważniejsza.
tak czy owak fajny, fajny, fajny...

serdecznie - Jola i miłych snów :)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...