Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

myślimy
z naszych myśli układamy korowód
na skoroszytach wiecznym piórem
kreślimy gwiazdozbiory westchnień
najpierw skromnie, niby szeptem
z lekka popychamy cienkie fale wyobraźni
by wzbudzić ocean
z nerwów zagryzamy wargi
pośrodku burzy
tupiemy nogą by rozgonić chmurę

w końcu bezradni
pod porwanym parasolem z nadziei
zawiązujemy puentę
jak nitkę chwytającą guzik na koszuli

że piasek podmyje woda
po nas ślad nie zostanie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



popraw "pośrodku"

myślimy

z naszych myśli układamy korowód
na skoroszytach wiecznym piórem
kreślimy gwiazdozbiory westchnień

najpierw skromnie
niby szeptem
z lekka popychamy cienkie fale wyobraźni
by wzbudzić ocean
z nerwów zagryzamy wargi
pośrodku burzy
tupiemy nogą by rozgonić chmurę

w końcu bezradni
pod porwanym parasolem z nadziei
zawiązujemy puentę
jak nitkę chwytającą guzik na koszuli

że piasek podmyje woda
po nas ślad nie zostanie

przepraszam, ale tak lepiej mi się czytało,
wiersz zawiera głęboką myśl o życiu, zmaganiach i bezradności,
ale można też odnieść do tworzenia np. poezji

refleksyjny wiersz, podoba się
:)
serdecznie i ciepło -
Krysia
Opublikowano

o, widzę, że Twój nowy wiersz przeoczyłem.
Jest ciekawie, inaczej niż poprzednio,
ale klimatycznie. Poza tym, jak był u Ciebie Stefan
Rewiński, znaczy, że naprawdę jest dobrze :)
Pozdrawiam. Tak trzymaj.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...