Cristex Enen Opublikowano 4 Marca 2010 Autor Zgłoś Opublikowano 4 Marca 2010 starałam się przed nim ukryć (bo jaką prawdę o człowieku może wyznać kawałek oprawionego szkła?) zanim pozwoliłam prawdzie dotrzec do mego wnętrza byłam jak rozdęta prawie do bólu skóra leśnych konwalii czekająca aż kropelki wody spłyną do jej ust z łodyżki powoli wyłania się mała główka nieśmiało patrzy na słońce nie wie jeszcze że będzie musiała przegrać ze skórzaną podeszwą zmiażdżona czasem
Fly Elika Opublikowano 4 Marca 2010 Zgłoś Opublikowano 4 Marca 2010 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. to ładne, takie niepozorne a jednak urocze jakie może być ukryte pragnienie roślinki? zmysłowe pozdrawiam :)
Majka324 Opublikowano 4 Marca 2010 Zgłoś Opublikowano 4 Marca 2010 dla mnie wiersz naprawdę daje do myślenia..ja bym od siebie dodała, że tam gdzie czlowiek oprawi w szkło fotografię swojego serca, nigdy czas nie pokona budzącego się na nowo życia..i zacznie się prawdziwa wiosna i główka będzie wciąż rosła osłoniona niewyobrażalnym wspomnieniem.. Pozdrawiam
kasiaballou Opublikowano 5 Marca 2010 Zgłoś Opublikowano 5 Marca 2010 już od tytułu się nie klei, niestety; słaby ten kurs "euro" ;) pozdrawiam kaśka.
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się