światła

[spotless]

pamiętam jeszcze z dzieciństwa
te światełka tlące się w twoich oczach
jak dwa kościoły, czy ołtarzyki na Pradze
stałe, wierne, nieskończenie dobre
nie znające co to gniew
tak łatwo przebaczające

ty już nic przez nie nie widzisz
tylko wzrok zawieszasz na pustej ścianie
jakby szukając w niej cienia sztuki, dziejów
mozaiki, śladów pędzla Michała Anioła,
rycin dawnych, hieroglifów egipskich

tylko pustka

okna zasypał gęsty śnieg
którego nikt nie czekał z pierwszym dniem wiosny
nie trącony jeszcze ciężkim wahadłem czasu:
komu wiosna, komu grudniowa noc?

ty czekasz...
swojej czarnej gwiazdy

trzech króli
pasterzyków
i baranka nad nimi

[Judyt]

czytałam/...nadziejny , J. serdecznie