Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Może w nas drzemią błyskawice
Zaczarowane w ognie gwiazd
Ale My nie jesteśmy sami
Wciąż ktoś nas śledzi
Hasło zna

Jesteśmy tylko zapoznani
Wiemy kto nas nie lubi
Ale na każdym krańcu ziemi
Chcemy być niezależni

Może w nas drzemie milion tajemnic
Które bez jednej Kapuś zna
Ale jesteśmy dzielni
Szukamy szczęścia Ty i Ja

Jesteśmy dziećmi nieprizornych
Ktoś chciał skasować nas
Ale nie może bo za oknem
Pitawal ciągle trwa

Ktoś szuka winnych
Zabija bo wciąż odzew zna
Ale My jesteśmy wielcy
My wciąż zmieniamy Hasło Dnia

Jesteśmy jądrem całej ziemi
Jesteśmy bo nas stworzył świat
My - Awangarda Nadprzestrzeni
My - Przedsmak Brudnych Zdrad

Opublikowano

Profanacja poezji to też wyraz artystyczny. Czy to nie śmieszne, że staramy się wyrazić uczucia wciąż w nowy sposób, a i tak jest to niedoskonałe. Dlaczego nie profanować słowa? Jak w życiu...

Opublikowano

co ma Dostoj do tego nadętego manifestu gimnazjalnego kontestatora?
chyba to samo co ten tekst do poezji - mógłbym dosadniej...
ech!
J.S

ps.;
ale pewnie jakie szkolne szarpidruty, hevi-metaliki zaśpiewały by sobie wśród pisku nastoletnich fanek...ach ta młodość, górna-chmurna i durna...
J.S

Opublikowano

Jesteśmy tylko zapoznani
Wiemy kto nas nie lubi
Ale na każdym krańcu ziemi
Chcemy być niezależni

Może w nas drzemie milion tajemnic

Taak, tajemnica...co to jest : po stawie pływa i kaczka się nazywa ? ; )

Do kosza.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin ... dziękuję za ciekawy komentarz, co do.. dla mnie.. hmm, sama nie wiem, nie wydaje mi się to aż tak bardzo rażące, ale pomyślę... @violetta... trzeba by do dziupli zajrzeć... ;)     @M_arianne.... kawa podobno dobra na wszystko... :) @Berenika97... dziękuję za wzruszenie i wyłapanie nastroju.
    • @Berenika97 Świteziankę ostatni raz czytałam w latach 70-tych, lecz może coś zostało w mojej pamięci. Podoba mi się porównanie do Świtezianki. Dziękuję i pozdrawiam.
    • @violetta, @Rafael Marius, dziękuję :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo przemawia do mnie ta metafora odnosząca się do drżącej po oddanym skoku poprzeczki „czy uda się” i pomimo wprawienia jej w ruch wynik nie jest jednoznaczny z porażką. My często w życiu podejmujemy zadania oparte na niepewnych podstawach skacząc na głęboką wodę chciałoby się rzec po co mącić wodę przy tak kruchych założeniach a jednak warto spróbować bo czyn nasz może się okazać warty igrzysk. A te dwie zwrotki powyższe niosą ze sobą olbrzymią dozę emocji których doświadczamy i tych co będziemy doświadczać a później odpoczywać w promieniach zachodzącego słońca. Dobrze też że sytuacja ta w razie niepowodzenia nas nie dyskwalifikuje tylko daje szansę na ponowny ruch. Widzę w tym wierszu że autor lubi wyzwania z adrenaliną choć z bezpiecznym lądowaniem. Naprawdę fajny wiersz.
    • @Mariusz57

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Już kiedyś się usprawiedliwiałeś, że dawno napisane i że na pamiątkę tutaj wstawiasz. Chyba tak jakoś mówiłeś, o ile dobrze pamiętam. Nie zważasz na ilość sylab w wersie, więc może chociaż to by się dało zmienić.  Dlaczego nie moja i nie moje?  Takie skrócone formy zaimków we współczesnym języku brzmią jak upozowane i patetyczne.  Poeta, póki żyje, zawsze może ulepszyć. Pozdrawiam niezłośliwie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...