Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

  • Ostatnio w Warsztacie

    • W Dniu Święta Niepodległości 11 Listopada warto przypomnieć wiersz Aleksandra Fredry: "Ojczyzna nasza." 

       

       

       

      Ojczyzna nasza


      Autor: ALEKSANDER FREDRO


      Na długich górach czarne świerki rosną,
      Z wiatrem północy szumią pieśń żałosną,
      A dołem, dołem, jak wzrok sięgnąć może,
      Złocistych kłosów kołysze się morze;
      Na morzu wyspy kwiecistej murawy
      I rozproszone, jak wędrowne nawy,
      Gdzieniegdzie domki bieleją z poddasza...
      To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza!

      Ciemne błękity mleczna droga dzieli,
      Ziemia spoczęła w zroszonej pościeli,
      Czasami tylko koń zarży na stepie
      Lub na jeziorze ptak skrzydłem zatrzepie,
      Czasami tylko spływa z gór jak struga
      Trąby juhasa nuta smętna, długa:
      Obudzą czujność i napaść odstrasza...
      To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza!

      Zima pokryła pola, lasy, skały,
      Nad strumieniami zawisły kryształy;
      Po srebrnych wstęgach przez białe doliny
      Suną się sanie, jak szare godziny;
      Liszka na słońcu czerni się z daleka,
      Gromada ptasząt pod strzechę ucieka,
      A dym w słup bije, w obłok się rozprasza...
      To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza!

      Dworek przy drodze, na słupach wystawa,
      Wrota otworem, na dziedzińcu trawa,
      Studnia z żurawiem, gołębnik przy stronie,
      Za gumnem w kwiecie bielą się jabłonie;
      Krzyczy na słotę paw w stercie schowany,
      A na lamusie klekocą bociany,
      Gospodarz wita, do domu zaprasza -
      To Polska!.. Polska!... To Ojczyzna nasza!

      Gdzie jeszcze mężne nie wygasło plemię,
      Co za swych ojców wiarę, mowę. ziemię
      Ciągle nadstawia piersi, serca, głowy
      Na miecze wrogów, najeźdźców okowy,
      Co pói:y działać, walczyć nie przestanie,
      Poty żyć będzie, póki tylko stanie
      Jednego męża, jednego pałasza -
      To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza. 



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA Wiersz do zinterpretowania w czterech wymiarach a może i coś więcej :) Pozdrawiam. 
    • @Leszczym @Berenika97 Cieszę się, że mój dokument wierszowany przypadł wam do gustu.  Wielka historia na prowincji, działa na innych częstotliwościach :) Dziękuję, pozdrawiam. 
    • W Dniu Święta Niepodległości 11 Listopada warto przypomnieć wiersz Aleksandra Fredry: "Ojczyzna nasza."        Ojczyzna nasza Autor: ALEKSANDER FREDRO Na długich górach czarne świerki rosną, Z wiatrem północy szumią pieśń żałosną, A dołem, dołem, jak wzrok sięgnąć może, Złocistych kłosów kołysze się morze; Na morzu wyspy kwiecistej murawy I rozproszone, jak wędrowne nawy, Gdzieniegdzie domki bieleją z poddasza... To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza! Ciemne błękity mleczna droga dzieli, Ziemia spoczęła w zroszonej pościeli, Czasami tylko koń zarży na stepie Lub na jeziorze ptak skrzydłem zatrzepie, Czasami tylko spływa z gór jak struga Trąby juhasa nuta smętna, długa: Obudzą czujność i napaść odstrasza... To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza! Zima pokryła pola, lasy, skały, Nad strumieniami zawisły kryształy; Po srebrnych wstęgach przez białe doliny Suną się sanie, jak szare godziny; Liszka na słońcu czerni się z daleka, Gromada ptasząt pod strzechę ucieka, A dym w słup bije, w obłok się rozprasza... To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza! Dworek przy drodze, na słupach wystawa, Wrota otworem, na dziedzińcu trawa, Studnia z żurawiem, gołębnik przy stronie, Za gumnem w kwiecie bielą się jabłonie; Krzyczy na słotę paw w stercie schowany, A na lamusie klekocą bociany, Gospodarz wita, do domu zaprasza - To Polska!.. Polska!... To Ojczyzna nasza! Gdzie jeszcze mężne nie wygasło plemię, Co za swych ojców wiarę, mowę. ziemię Ciągle nadstawia piersi, serca, głowy Na miecze wrogów, najeźdźców okowy, Co pói:y działać, walczyć nie przestanie, Poty żyć będzie, póki tylko stanie Jednego męża, jednego pałasza - To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza. 
    • @Robert Witold Gorzkowski  w duchu Inwokacji Mickiewicza. tu jest miłość ( napisana językiem romantyków), realistyczna- jak pamięć.   Panno Święta, co Jasnej bronisz Częstochowy I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem! Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem
    • @Maciek.J  dziękuję Maciek. Ale tak sobie myślę, że to nie ma sensu.  Każdy popełnia błędy, Kościół też je popełniał: "Święty Kościół grzesznych ludzi" I tyle razy było przepraszam. Ale to nie ma sensu. Nienawiść jest chorobą i nic się nie da z tym zrobić. I nie wiadomo ile razy by o tym pisać- to agnostycy i tak będą swoje- bo oni samo złoto, a nie są i o tym wiedzą- i to dlatego takie ataki, próby obrażania i ośmieszania. Dziękuję bardzo  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...