Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

za rogiem wybuduję następny dom
znów będzie miał takie samo wnętrze

jak ja

wypełniony blaknącą zielenią
płynących akwarelami obrazów

bez ram

będą w nim galerie codziennych pożegnań
za uchylonymi drzwiami zaproszenie

doczeka

do rozmów nie zabraknie ciepła
wahadło zatrzymamy o północy

Opublikowano

O!
Jako nocny Marek będę pierwsza.
Fajny ten wiersz.....
Szczególnie ten fragment :

"będą w nim galerie codziennych pożegnań
za uchylonymi drzwiami zaproszenie

doczeka"

Kulminacja i pointa... Tylko - tak dla zmyłki - w środku.
;)

Opublikowano

o ile wiem do cze-ka raczej wywlekano za fraki
i chyba nie wysyłano zaproszeń.
A rozmowy też nie upływały w ciepłym nastroju
;))
Sorry, za głupi żart, ale nie mogłem się powstrzymać :)
Faktycznie, wiersz ciepły i nastrojowy, peel zdaje się próbuje
coś zmienić w swoim życiu, zaczyna od początku,
chociaż zdaje sobie sprawę, że wewnętrznie nie da się wszystkiego zmienić,
to jednak wyrusza z tą odbudową w nadziei, że wahania ustaną.
"może" się uda, powodzenia.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czytam i widzę w Twoim wierszu dwa wiersze: ten normalną czcionką
i ten - pogrubioną. Oba ładne, zmuszają do zastanowienia się.
Serdecznie pozdrawiam
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czytam i widzę w Twoim wierszu dwa wiersze: ten normalną czcionką
i ten - pogrubioną. Oba ładne, zmuszają do zastanowienia się.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Cieszę się bardzo że zauważyłaś, obawiałem się że popsułem tekst przez ten pomysł.

Pozdrawiam ciepło Krzysiek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    •    siedzę na skraju łóżka w pokoju, dogasa słońce razem z dniem. Gdzieś w tle muzykę gra radio. Powoli mrok odbiera to co dał dzień. Ona jest jeszcze w łazience.

      Szmer jednostajnego opadu wody z prysznica odbijającego się od ciała jest delikatnie dla mnie słyszalny, wiercę się, opierając dłonie o materac. Kęcę głową od lewej do prawej i odwrotnie. Jestem niespokojny. Mój nocny strój już trochę przyciasny. Muzyka jest teraz spokojna ale mnie nie uspokaja, można jednak zachwycić się jej dźwiękiem.Zaczynam rozmowę z samym sobą  -oczywiście w myślach , nie jest łatwo rozmawiać z soba samym. Nie mogę zanegować swoich słów czy myśli ale nie mogę zgadzać się z każda z nich. 

           Zawsze dostrzegałem subtelną różnicę po miedzy tym co lubię a tym co od niej dostaje? Tak, zawsze czekam to pewne! To frustrujące. Nerwowo odpalam papierosa : 

      - Ona nie lubi gdy palę(ja to lubię).

      - myślę, chyba wszystko jest idealnie okno otwarte, pościel wyprasowana , kwiaty w wazonach kurz starty.

      - I tak się znowu dziś nie uda. 

      - myślę dlaczego jak znowu będzie wymówka?

          Kładę sie na łóżku w poprzek bez poduszki pod głową ręce wyciągam za siebie łydki i stopy opadły w dól poza łóżko, stopy lekko muskają podłogi.

      Postanowiłem nie rozmawiać z soba więcej w tej chwili zatapiam się w muzyce.

      Oczy przymykam muzyka usypia mnie powoli zaczynam oddychać głębiej , jest mi błogo prawie zasnąłem.

      Prawie robi różnicę bo miedzy snem a jawą drzwi łazienki otwarły się.

         wchodzi Ona i od razu wali do mnie :

      -Dlaczego leżysz na kołdrze!

      -Zapomnij o rozmowie nie zauważasz jak cham ważnych spraw a chcesz rozmawiać o Nas? 

      -Nas nie ma właśnie dlatego , ze leżysz na kołdrze nie masz zasad , w twoim życiu nie ma porządku.

      I zaczyna ciągnąć dalej już beznamiętnie:

      - chcę obejrzeć film podaj laptop.

      Podje jej laptop, ona do mnie:

      -idź , spać do salonu!

      - Chce odpocząć i zasnąć.

      Odpowiadam:

      -dobrze, spokojnej nocy.

      Macha zdegustowana na mnie ,żeby wyszedł szybciej jej spojrzenie wskazuje , że nie ma tu miejsca dla mnie.

      Ja dolewam oliwy do ognia:

      - przydam się jak trzeba będzie przenieść coś ciężkiego...

      Tym sposobem zasypiam sam w salonie- o ile , można przez trzy godziny próbować spać ,wiercąc się i myśląc.I tak padłem dopiero krotko przed gdzieś ? Godzina demonów!

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...