Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mój cień

Danuta Kot
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Danuta Kot

Danuta Kot

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Patrzymy
Ale nie widzimy
Słuchamy
Ale nie słyszymy
Myślimy
Że myślimy
Ale tylko naśladujemy
Odtwarzamy
Przytakujemy
Będziemy wolni
Wolnością
Oka
Ucha
Myśli
Nie przeżuwajmy życia
Innych ludzi
Każdy ma swój cień

magda onuch

magda onuch

Opublikowano
Opublikowano

ja bym powiedziała, że każdy ma swoje życie, nie tylko cień...
brzmi to zbyt smutno, szaro i chłodno, a rzeczywistość nasza prywatna potrafi przecież ogrzać nawet najchłodniejszy powiew wiatru,
jakoś nie czuję tego wiersza, może dlatego, że u mnie słońce wciąż patrzy przez firanki a cień zdecydowanie chowa się do szuflad jesieni...
może nastepnym razem,
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • infelia
      Bal

      Przez infelia · Opublikowano

      Na sylwestrową imprezę, w strażackiej remizie, Nie zajechała żadna amerykańska limuzyna, Lecz FSO Warszawa, co strzelała raz po raz Z gaźnika, pisku hamulców nikt nie słyszał.   Klakson nawet nie jęknął, a skrzypiące Drzwi od pasażera otwarto po minucie. Goście wtaczali się na salę długimi krokami. Szatniarzowi zamiast futer i kożuchów   Zostawiali tylko sińce pod okiem. Muzyka zabrzmiała, aż dachówki spadały Z łomotem, wodzirej zaprosił do tańca, Kręcili się i wirowali, obcasami tłukli,   A panie od różańca, w rytm kankana, zadzierały Spódnice, aż dzieciom zasłaniano oczy. Gdy orkiestra umilkła na tak zwane strojenie, Pan wójt podniósł się z noworoczną mową,   Lecz zanim zaczął się jąkać, spadł z krzesła I zachrapał pod stołem, niczym niedźwiedź. Choć miały to być tańce dla wytrwałych abstynentów Ze znanego klubu, przy oranżadzie i bez mordobicia,   Ot, zwykłe tany, tany i ludowe przyśpiewki, Sarmacka krew wzięła górę, podwinięto rękawy, Krawaty poszły precz, ktoś z tłumu krzyknął: „Ring wolny!” – pani Jola uniosła tabliczkę „1. runda”   Gong huknął, ruszyli do boju, kurz wzbijając. Perkusista dostał w zęby od lokalnego wokalisty Za zgubiony rytm i przedziurawiony bęben. Futryny w lokalu wypadły, a za nimi część chojraków.   O północy zabrakło życzeń i fajerwerków na niebie. Została krew na śniegu i połamane sztachety. Kto mógł, uciekał w podskokach przez miedze, A w oknach, jedno po drugim, gasły światła…  
    • huzarc
      Płonąca wiolonczela

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Pięknie wybrzmiały w tym wierszu słowa ożenione z poezją, która jest muzyką bez dźwięku.
    • Alixx22
      Szepty wiatru

      Przez Alixx22 · Opublikowano

      Bardzo dziękuję za komentarz oraz również gorąco pozdrawiam :)
    • KOBIETA
      Noc

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @Mitylene  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      niezwykła noc.!  pozdrawiam :) 
    • KOBIETA
      Viva Magenta 

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @Annie   :)  orientalną, skomplikowaną nutą ..serca :)    słodycz kokosa, pieprz ( dużo pieprzu), drzewo sandałowe, fasolka tonka, piżmo itp. Ale nie chciałam przesadzać;)    Już zdecydowałam. Jean Paul Gaultier Le Beau Le Parfum .  pozdrawiam :)    @Tectosmith   dziękuję Tectosmith :) również Ciebie pozdrawiam:) 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...