Ewa D.

brawo!!!

wszystko fajnie tylko tytul jest strasznie dlugi, nie lepiej to "po wariacie dead" przezycic np. na koniec wiersza? a pilnik po zebach jest rzeczywiscie fajny ;)

może wtedy pojmiesz co w bagnie duszy utonęło na wieki podoba mi sie ten fragment, ale reszta zbyt egzaltowana i przez to komiczna, pozdrawiam

ok, wzielam pod uwage wasze opinie, poprawki zrobione, jak teraz oceniacie wiersz???

jak bys to zmienila zeby nie razilo? jakis pomysl? prosze o opinie

potargany umysł chorych myśli stos skażone oczy gapią sie w krzesło chcą dostrzec ślad może włos (to by dopiero było coś) zawiązana w kaftan krzyczy że nie zwariowała kłamie widać po oczach (nigdy nie umiała kłamać) chore usta przylegają do ust których nie ma rozluźniają mózg i węzeł białego sznura na krótko bo mózg nie sługa i nie słucha krzyczączych na krzesło ust już wynoszą zabieraja obezwładnioną i zmęczoną i właśnie wtedy u progu piekła lub nieba (co za różnica) dostrzega siwy włos Fajne zakonczenie, podoba mi sie!

brawo! podoba mi sie, tylko moze by tak napisac wami z duzej litery?

zdaje sie ze to inicjal ;) ladne to jest, ladne jako zapis wspomnienia tylko brak wyrazu, glebszego znacznia

Dzięki za opinię! poprawiłam duże litery, rzeczywiście lepiej jest z małymi, ale jeśli chodzi o wielokropki to są one rozrzucone rozmyślnie i mają być wyrazem zawstydzenia, właśnie takim listkiem figowym, który Ewa chce sobie zostawić ;) Jeśli chodzi o pomieszanie języków to zabieg jest również celowy. Ma podkreślić młodzieńczość bohaterki, mam nadzieję że to nie razi?

tak chyba w jezyku migowym jest "kocham Cie" tak? troszke to za krotkie az nie wiadomo jak skomentowac, mogloby byc wykorzystane jako zdanie w opowiadaniu raczej :/

w "warsztacie" nie dostalam potrzebnych komentarzy jak to oceniacie? czekam na opinie!

chodźmy na plażę noc taka ciepła weźmiemy wino i kubeczki plastykowe wyzłocisz mi włosy piaskiem a ja wygładzę Ci skórę ustami chodźmy sprawdzę jak smakuje Twój brzuch na słono i policzymy marzenia może gwiazda spadnie może ziemia zadrży pod nami może doczekam świtu pokaże Ci jak to jest mnie mieć na piasku chodźmy!

Ucho wewnętrzne jest odpowiedzialne za równowagę skoro więc żądza otula uszy logiczne jest że kobieta traci równowagę. Koniecznie trzeba to rozwinąć!

napisane, co dalej? nadaje się to? coś zmienić? mam problem z tytulem.. proszę o opinie!!! pozdrawiam

Chodźmy na plażę Noc taka ciepła Weźmiemy wino I kubeczki plastykowe Wyzłocisz mi włosy piaskiem A ja wygładzę Ci skórę ustami… Chodźmy Sprawdzę jak smakuje Twój brzuch na słono I policzymy marzenia Może gwiazda spadnie Może ziemia zadrży pod nami… Może doczekam świtu Chodźmy Będzie fajnie Zobaczysz… Pokaże Ci jak to jest mieć mnie na piasku… Chodźmy!

Bardzo mi się podoba ten fragment: "nad blokami aniołów ostatnio nie widać może zbytnio przemokły albo chmury zbyt nisko nad dachem" Ale w drugiej zwrotce to "może mnie odwiedzisz" trochę mi nie pasuje :/ Ogólnie bardzo dobry wiersz :D

w wierszu jest SZCZELNA wieża samotności co ma wskazywać na samotność z wyboru, szczelną niedopuszczającą nikogo samotność ;) ale rzeczywiście ciekawe skojarzenie z tą szczeliną... Aniu D. dziekuję za pierwsze słowa pochwały jakie tu znalazłam! nad zdaniem z rycerzem oczywiście popracuję ;) chyba tego "czarnego konia" sobie podaruję, tak lepiej?

drobna poprawka, tak lepiej?

fajna tematyka, ciekawy podoba mi sie chociaz za malo w nim pasji jak na taka historie :/

ja i moja bajka w niej szczelna wieża samotności spowita chmurami życia i świt oblepiony mleczną lepkością z nadąsanym słońcem mój biały warkocz czekający na ozłoconego rycerza i serce pękające w szwach z nadmiaru miłości przyjedziesz prawda? przyjedziesz gdy zła królowa zmruży oczy...

jesteś tak blisko tuż obok mój zapach miesza się z twoim nie wiem już gdzie jeszcze ja a gdzie już ty... smak twoich ust pozostał na moich i nie wiem już czy tak smakuję ja czy to już ty... twój głos dźwięczący w mojej głowie zagłusza własne myśli i nie wiem już czy wypowiadane słowa to jeszcze ja czy to już ty... jesteś... tak blisko... we mnie wypełniasz mnie a ja tak twoja uśmiecham się do świata... nie chce już nic więcej...

Jestem taka mała... tak daleka od doskonałości... czy i tak mnie kochasz??? Nie pamiętam już kiedy ostatni raz przyszłam do Ciebie... kiedy ostatni raz rozmawiałam z Tobą... nie chcąc nic dla siebie... czy i tak mnie kochasz??? Kochasz kogoś takiego jak ja... kto... ciągle zadaje ból kolejnym ludziom? Kto odtrąca kolejne kochające mnie osoby? Kochasz mnie i tak??? Po tym co zrobiłam??? Kochasz... wiem... Jest noc... kilka minut przed północą, łzy zalewają moją zawstydzoną twarz... piszę do Ciebie... muszę pisać... CZuję dziwny lęk... w środku coś coraz głośniej krzyczy... nie rozumię jeszcze tych słów, ale czuję krzyk... wypełnia mnie całkowicie. COŚ weszło do środka i teraz bezkarnie panoszy się w mym wnętrzu... i zadaje ból... A ja czuję się taka mała... taka bezradna... i taka beznadziejna... Gdy zapadam się w siebie widzę Twoją krew, Twoje spokojne oczy, pełne miłości... w moim spojrzeniu nie ma Ciebie... prawda? Sama z tego zrezygnowałam... a może ja po prostu nie wierzyłam, że możesz być... To COŚ robi we mnie miejsce dla Ciebie... chce wszystko zmienić... naprawić... cofnąć czas... Nie rozumię tych słów, tych krzyków, którymi mnie wypełnia... tak jak nie rozumiałam Twoich słów... Próbuję zagłuszyć ten głos we mnie, myślami o normalnych sprawach: o tym co jutro muszę zrobić, o nowych butach, które chciałabym mieć i bluzeczce, którą widziałam na wystawie, o książce, którą właśnie czytam i milionie innych głupkowatych rzeczy. Przecież robiłam to setki razy... nawet tam... kiedy już byłam blisko Ciebie. Dobrze wiesz o czym myślałam... czy znasz wszystkie moje myśli? Nawet te kiedy wątpię w Ciebie? lub wręcz odsuwam myśl o Twoim istnieniu...? Znasz myśli, w których zachłannie czegoś pragnę? czego nie powinnam pragnąć? I te, w których zżera mnie zazdrość... lub złość? Dlaczego je mam? Kochasz mnie mimo tego??? Pomimo, że tak często w mojej głowie kłębią się wyuzdane myśli... których wstydzę się przed całym światem... i pomimo tego co myślę o Tobie? Kochasz mnie??? Wiem, że kochasz... i tak mi wstyd!!! że nie jestem taka jaką chciałbyś mnie widzieć... moja twarz znowu zalewa się łzami, jakby chciała się w nich obmyć. Ale to nic nie daje... moich grzechów nie zmyje nawet morze łez...

chyba nikogo nie zainteresował mój debiut :( proszę o wskazówki, o opinię!!!

brawo!!! szkoda, że takie krótkie ale jest super!!!

podoba mi się! budzi w człowieku refleksję ale troche się narzuca :/