Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Nie widzę Cię...


Arek AQ

Rekomendowane odpowiedzi

moje myśli tańczą
w rytm ciszy.

chcę cię mieć blisko
pragnąć nie przestać myśleć i czuć

żadnego śladu
rozpłynęłaś się
jak ta Czerwień w moich oczach
i już cię nie widać

nigdy
nie przypomnę sobie
jak przynudzaliśmy
patrząc na siebie jak na obrazek
w najcieplejszych barwach jakie tylko nasze serce
mogło sobie wyobrazić

dwieście dni
bez ciebie
patrząc na nieludzką fotografię
dwieście nocy
ja tak nie potrafię
rzucić wszystko?
za miłością lecieć ślepo przed siebie?

za miłością?!

kocham cię na swój sposób

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam mojego imiennika. No cóż, wiersz niestety średni. "mieć Cię blisko chcę" - tak nawet do kobiety byś nie powiedział. Brzmi to strasznie sztucznie; nie lepiej normalne "chcę mieć Cię blisko"? Interpunkcja też nieco irytuje - wielokropki mają oznaczać moment na pauzę, chwilę zastanowienia, ale takie wymuszanie nie jest dobre. Może następnym razem będzie lepiej. I cóż -przeczytałbym o czymś innym, niż o miłości.

Arek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ten początek jest, moim zdaniem, trochę konfundujący. Rozumiem, że tu chodzi o wyrażenie uczucia pustki spowodowanej brakiem bliskiej sercu osoby, ale tak naprawdę ten zwrot ma znacznie większy potencjał twórczy i można by go np. z powodzeniem zastosować do wiersza wyrażającego treści metafizyczne (taki stan jest np. możliwy do osiągnięcia w niektórych systemach medytacji, jak np tantra). W przypadku takiego "zwyczajnego" wiersza o tęsknocie, myślę że wystarczyłoby "spokojniejsze" wprowadzenie. Np.

Wsłuchany w pustkę
Jaką zostawiłaś
Słyszę jak twój cień
Odbija się echem od pustych ścian


albo coś w tym stylu

pozdro
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No nie wiem, ale mnie byś nie przekonał do powrotu takim wierszem.

Może i Twoja pustka jest wielka, ale wołasz z niej jakoś tak zwyczajnie.
Proponuję wywalić wielokropki (limit wyczerpany na sto wierszy), zdradzają niedoświadczone pióro.
Co to za znak interpunkcyjny ???
Cię, Ciebie, raczej z małej. wielkie litery zachowaj w listach.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

ten wiersz napisałem dwa lata temu i nie nanosiłem na niego żadnych poprawek. jest jednym z pierwszych i pierwszy jaki został żywcem skopiowany z mojego wierszowego bloga. zacząłem poddawać wiersze waszej krytyce od tego najstarszego;)
dzięki za porady
pozdrawiam:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta   Publikowałem jeszcze wiersze w licealnym pisemku: "Uważam, że..." (dwa wiersze z wycieczki - Włochy), bibliotekarskim: "Sowa Mokotowa" - trzy wiersze i tygodniku: "Tylko Polska" - tutaj najwięcej, jasne: nie wszystkie, niektóre były tak ostre, iż redaktor naczelny odmówił publikacji - nie chciał mieć kłopotów prawnych, nie, nikogo nie namawiam, aby - ktoś - przestał pisać, wręcz przeciwnie: osoby piszące muszą mieć świadomość - mogą otrzymać merytoryczną krytykę, niekoniecznie pozytywną, prócz szarego życia (powinna pani widzieć: teraz sprzątam mieszkanie - to jest obowiązek każdego Polaka i Polki - nikt przecież nie chce mieszkać w syfie - pełnego robactwa), pasją mojego ojca było wędkarstwo, mamy: czytanie romansów Marii Rodziewiczównej, natomiast: moją pasją jest pisanie wierszy, ludzie, którzy nie mają pasji - marnują własny czas, zainteresowania i życie - ono jest wtedy takie puste... Kończąc: gratuluję wydania tomiku wierszy, naprawdę, proszę pani i wcale pani nie zazdroszczę.   Łukasz Jasiński 
    • Tomik wierszy: "Kowal i Podkowa" wydałem w dwutysięcznym dziesiątym roku w liczbie stu egzemplarzy - drugi obieg (opublikowałem tutaj wstęp i posłowie, także: okładkę), niech pani poda więcej szczegółów o własnym dziele (zdjęcie - też), oczywiście: nie zrobi pani tego - Empik pani zabronił, grunt, aby zdobyć ewentualnych kupców - czytelników.   Łukasz Jasiński 
    • Użyłem tutaj damskich rymów, a także: metafory, jeśli ktoś ma pojęcie o pisaniu wierszy, to: powinien wiedzieć - one z zasady nie są bezpośrednie, nie wolno również mylić Autora z Podmiotem Lirycznym, a ostatnia zwrotka jest dowodem, iż moja interpunkcja jest znakiem rozpoznawczym, przywołam tutaj biały wiersz Zbigniewa Herberta, oto on:   Kamyk   kamyk jest stworzeniem doskonałym równy samemu sobie pilnujący swych granic wypełniony dokładnie kamiennym sensem o zapachu który niczego nie przypomina niczego nie płoszy nie budzi pożądania jego zapał i chłód są słuszne i pełne godności czuję ciężki wyrzut kiedy go trzymam w dłoni i ciało jego szlachetne przenika fałszywe ciepło - Kamyki nie dają się oswoić do końca będą na nas patrzeć okiem spokojnym bardzo jasnym   Zbigniew Herbert    Jeśli pani czegoś nie rozumie, to: służę pani bezwarunkową pomocą, jednak: filozoficzną i fizyczną i finansową - nie, tak może być, proszę pani?   Łukasz Jasiński 
    • Podoba mi się. Wszyscy zmierzamy do innego świata, z tym, że to zmierzanie u każdego jest inne. Jedne je chwalą, inni niekoniecznie. Pozdrawiam. P.S. nawzajem
    • Tytuł roku Waldemarze. Pozdrawiam. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...